Өлең, жыр, ақындар

Ағаш

  • 28.05.2021
  • 0
  • 0
  • 643
Маңайына ұнар бәлки, ұнамас,
күні жетсе — құлар бәлки, құламас,
жапан түзде
жапырағы жайқалып,
жалғыз өсіп тұрушы еді бір ағаш.
Туған жердің табан тіреп тасына
тұрушы еді бұлттан бойын асыра,
бір тоқтамай өте алмайтын көргендер,
құстар ұшып жете алмайтын басына.
Жауыныңа,
дауылыңа ырғалмай,
төңірегі шөп-шалаңға шырмалмай,
түз өтінде жапа-жалғыз маңқиып,
осы араның күзетінде тұрғандай,
қаншама жыл ұнап аспан,
ұнап тау,
тұрушы еді елден мойны жырақтау.
Көңіліне қарамады, тағдырдың,—
аралады, жаралады —
құлатты-ау!
Тірлігінде болмаса да бақталас,
құлағанды кімдер ғана таптамас.
Қыратқа да,
бұлаққа да қарамай,
құла дүзде құлап қана жатты ағаш...
Қызыл-жасыл қыз дүние жырақ қап,
қала берді қыр беткейді тұрақтап.
Қыран ұшып жете алмайтын басына
енді келіп, кім көрінген жүр-аттап! 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақытым да бар, сорым бар

  • 0
  • 0

Бақытым да бар, сорым бар,
Алматым болды алданыш.
...Бабалар жатқан қорымдар
Алакөл жақта қалды алыс.

Толық

Айтар едім

  • 0
  • 0

Айтар едім, құдай-ау, айтар едім — тыңдар кім?
Ортасында отырып құлақ кесті құлдардың,
Өткізе алмай өзімді, жеткізе алмай сөзімді,
Терек болып теңселіп, ырғай болып ырғалдым.

Толық

Ағайын, мазалаңдар

  • 0
  • 0

Ағайын, мазалаңдар,
жазалаңдар,
бекерге мені бірақ қажамаңдар.
Жүйкесі жұқа біткен жүрегімде

Толық

Қарап көріңіз