Өлең, жыр, ақындар

Қаншама қырын келсін тағдыр, мейлі

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 482
Қаншама қырын келсін тағдыр, мейлі,
қиналған кездерімді жан білмейді! —
Ешкімге шағындырмай,
табындырмай,
өмірдің өзі-ақ мені әлдилейді!
Бұралаң тіршіліктің сан дүрмегін,
шыдаған көтеруге балғын белім,
Жылаған (жасырынып) шақтарда да
басымнан сипаған жоқ тағдыр менің.
Өзгенің өтесі жоқ, сірә, маған,
ешкімді оған бола кінәламан!
Келгенше осы жасқа,
шынымды айтсам,
көрмедім жанашырлық бір ағадан.
Әйтеуір өрге сүйреп өз басымды,
ешкімге көрсетпедім көз жасымды.
Сезуші ем
тағдырыңның тәлкегінен
тулақтай
түгі түсіп,
тозбасымды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самарқанға сен неге бармай қалдың?

  • 0
  • 0

Бұралған балдырғаным,—
талдай балғын,
бұйырмай қойды-ау дәмі шалғайлардың!—
Уәде беріп тұрып,

Толық

Қиқу сала шыққанда бәрі ұмтылып

  • 0
  • 0

Қиқу сала шыққанда бәрі ұмтылып,
Кейін қалып қойдым ба сәл іркіліп?
Асау шабыт қалыпты аласұра,
Жанарында жап-жасыл жалын тұнып.

Толық

Бас-көзіне байлап алған қылдан шыт

  • 0
  • 0

Бас-көзіне байлап алған қылдан шыт,
малды көріп, жанды қорып тұрғансып,
қылқынып та,
ұмтылып та,

Толық

Қарап көріңіз