Өлең, жыр, ақындар

Нұрмахан Оразбеков

  • 09.06.2021
  • 0
  • 0
  • 1288
Ауыздыларға сөз бермей
Асыға жүріп өзгермей,
Таразы басын тең ұстап,
Теңселіп тұрған безбендей.
Елдің сөзіне тез көнбей,
Еңсең бір түсіп езденбей,
Мансапты болған кезде де
Ит көрген ешкі көзденбей;
Басыңнан бір сөз асырмай,
Бағыныштыларыңды басынбай.
Ақтарып айтар сырыңды
Әлдекімдерше жасырмай;
Ылдидан салса, төске өрлеп,
Дұшпаның бұғып, дос терлеп,
Жана да қоймай бақ кейде,
Қала да қоймай көштен көп;
Ішіп те күліп әр тұста,
Түсіп те жүріп тартысқа,
Әне де міне дегенше,
Келіп те қапсың алпысқа!...
Ұнай ма, жоқ па бұл батам,
Ұнамаса да тыңдатам! –
Жүзі кетілмес семсердей
Жарқылдай бер тек, Нұрмахан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Ақын деген көп қой!" дедің...

  • 0
  • 0

Нөкері бар,
мекері бар қостаған,
көрсеткісі келді ме әлде сес маған,
— Ақын деген көп қой бүгін! — деп қалды

Толық

Жұрт едік қандай

  • 0
  • 0

Жарыла жаздап ызадан,
жаныма бәрі, батады:
Жиылып келіп жүз ағаң
бір итті мақтап жатады.

Толық

Қалмапты бейнең есімде

  • 0
  • 0

Қалмапты бейнең есімде,
көгілдірмісің, ақпысың, —
айлы бір жаздың кешінде
айналып соқшы, бақ-құсым!

Толық

Қарап көріңіз