Өлең, жыр, ақындар

Оңаша ойға қалдым

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 638
Оңаша ойға қалдым,
Сабырды қайдан алдым?
Көзіңді көремін деп,
Сен барған «тойға» бардым.
Берді әсер кімге, нендей,
Күлді «әйел» күндегендей.
Отырдым өз ойыммен,
Ештеңе білмегендей.
Мұнартып жарқын күнің,
Былай ғап бар тірлігің.
Қайран қып сені өртеді,
Ыза қып салқындығым.
Паналап, келер, келдім,
Саясын көлеңкеңнің.
Өшкен соң сенің өртің,
Оңаша мен өртендім.
Серпіп ой, мұнар бұлтын,
Биіктен құлар бір күн.
Бұл өртім саған деген,
Өшпейтін шығар мүмкін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған

  • 0
  • 0

Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған,
Өмірімнің жүрегі онсыз соқпаған.
Сырты көктем, ішіне қыс орнатып,
Адам атын жамылғаннан сақтанам.

Толық

Уақыт деген ұрлайды қуатты бар

  • 0
  • 0

Уақыт деген ұрлайды қуатты бар,
Қуат бітсе, жағаға лақтырар.
Бір жапырақ жыласа, қош айтысып,
Мың жапырақ шуылдап жылап тұрар.

Толық

Сыртта нең бар?

  • 0
  • 0

Сыртта нең бар?
Тұғырға қон, жүрегім,
(Елегзідің, несіне елжіредің?)
Күткендей боп біреуді әлсін-әлсін,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар