Өлең, жыр, ақындар

Оңаша ойға қалдым

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 684
Оңаша ойға қалдым,
Сабырды қайдан алдым?
Көзіңді көремін деп,
Сен барған «тойға» бардым.
Берді әсер кімге, нендей,
Күлді «әйел» күндегендей.
Отырдым өз ойыммен,
Ештеңе білмегендей.
Мұнартып жарқын күнің,
Былай ғап бар тірлігің.
Қайран қып сені өртеді,
Ыза қып салқындығым.
Паналап, келер, келдім,
Саясын көлеңкеңнің.
Өшкен соң сенің өртің,
Оңаша мен өртендім.
Серпіп ой, мұнар бұлтын,
Биіктен құлар бір күн.
Бұл өртім саған деген,
Өшпейтін шығар мүмкін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көше – ағын, қозғалған ояу қала

  • 0
  • 0

Көше – ағын, қозғалған ояу қала,
Адымдаймын асықпай баяу ғана.
Еске сені салады елестетіп
Біз кездесе беретін аялдама...

Толық

Келеді күн, кетеді күн шектелмей

  • 0
  • 0

Келеді күн, кетеді күн шектелмей,
Келер күнге кеткен күнім өткелдей.
Туып тағы тербеп жатыр, жер-ана,
Нәрестесін кінәсіз жас көктемдей!

Толық

Үмітім менің алданды

  • 0
  • 0

Үмітім менің алданды,
Жанымның гүлі тұр жылап.
Жалпағынан басып жалғанды,
Қарайсың салқын, тұнжырап.

Толық

Қарап көріңіз