Өлең, жыр, ақындар

Қиялымнан тартқандай көкпар ағын

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 405
Қиялымнан тартқандай көкпар ағын,
Ақтарамын, таулардың көк парағын.
Сағымданған дарияның құшағына,
Шомылғым кеп, үздігіп көп қарадым.
Кімді ойлаттың, тағдырым кімді аңсаттың,
Дәурені өткен, көбелек қуған шақтың.
Кірпігінен үзіліп Сара қыздың,
Жерге түскен мөлдіреп мұң, моншақпын.
Елестейді елес бала күннің,
Пенде болып мен неге жаратылдым?
Таусылғаны-ай, бойдағы тағатымның,
Жоқтығына қайғырып қанатымның.
Тіршіліктен тілеймін енді нені,
Көзің неткен сырлы еді, мөлдір еді?
Толқып тұр ем, басыңа көтеріп сен,
Күнге қарай ұшырғың келді мені.
Қабағымнан жанымды қарап, танып,
Қазынасын жатқандай тау ақтарып.
Ауылымнан шыққанда қанатсыз ем,
Бауырыңнан барамын қанаттанып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана қайың

  • 0
  • 0

Соққан желге жұлмалап, күйініп тұр,
Көкірегіне көз жасы құйылып бір.
Сынып түскен ақ қайың сабағына
Тіл қата алмай, дәрменсіз иіліп тұр.

Толық

Ойламасам мен сені тұншығамын

  • 0
  • 0

Ойламасам мен сені тұншығамын,
Тартып келем тағдырдың мың сынағын.
Толқыныңның бетіне нұр жүгіртіп,
Тереңіне бір батып, бір шығамын.

Толық

Астанаға

  • 0
  • 0

Ерліктің ел қолдаған бастамасы,
Алдыңда асатын бел, асқар асу.
Төсінен Сары арқаның бой көтерген,
Астана Қазақстан бас қаласы.

Толық

Қарап көріңіз