Өлең, жыр, ақындар

Қиялымнан тартқандай көкпар ағын

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 365
Қиялымнан тартқандай көкпар ағын,
Ақтарамын, таулардың көк парағын.
Сағымданған дарияның құшағына,
Шомылғым кеп, үздігіп көп қарадым.
Кімді ойлаттың, тағдырым кімді аңсаттың,
Дәурені өткен, көбелек қуған шақтың.
Кірпігінен үзіліп Сара қыздың,
Жерге түскен мөлдіреп мұң, моншақпын.
Елестейді елес бала күннің,
Пенде болып мен неге жаратылдым?
Таусылғаны-ай, бойдағы тағатымның,
Жоқтығына қайғырып қанатымның.
Тіршіліктен тілеймін енді нені,
Көзің неткен сырлы еді, мөлдір еді?
Толқып тұр ем, басыңа көтеріп сен,
Күнге қарай ұшырғың келді мені.
Қабағымнан жанымды қарап, танып,
Қазынасын жатқандай тау ақтарып.
Ауылымнан шыққанда қанатсыз ем,
Бауырыңнан барамын қанаттанып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Көзінен көкте бұлт жас парлатып,
Шаншылды бір қою бұлт асқарға тік.
Бет тосып қарсы алдынан тас бұлақтың,
Кеткендей қойынына аспан батып...

Толық

Кезек

  • 0
  • 0

Нені алсаң да, алу керек кезекпен,
Кезек күтпес, уақыт қандай тез өткен?
Енді біреу жолын тауып кезексіз,
Алып жатыр, сөзі өткен, өзі өктем.

Толық

Мұңданбаймын, қабағымды күз етіп

  • 0
  • 0

Мұңданбаймын, қабағымды күз етіп,
Тағат таусып, табанымнан сыз өтіп.
Түнгі көктен түні бойы бір жұлдыз
Жанатындай тереземді күзетіп...

Толық

Қарап көріңіз