Ешкімнің де мақтауы мастандырмас

Ешкімнің де мақтауы мастандырмас,
Ешкімнің де даттауы жасқандырмас.
Жылап келіп,
Өмірден жылап өтер
Жетімегін Жер-ана аш қалдырмас.
Ешкімнің де үлгісін керек етпен,
Абай барда алдымда өнеге еткен.
Жұлдыз басып құтылмас жүзін жерден,
Жарық қашып құтылмас көбелектен.
Жарықпын мен!
Сөнермін барып-барып,
Арманыма жеткенде арып-талып.
Ақ-қарасын жаныңның анықталық:
Шық, жарқыным, жаныңды жарыққа алып!
Жарықпын мен!
Белгілі бір сөнерім...
Сөнгенімше жаныңа нұр себемін!
«Қолда барда алтынның қадірі жоқ»,
Қолдан шығып кеткенше білсең едің...
Жолын жалғап жалғанда жақсылардың,
Бақ сынармын,
Кім білсін, шарт сынармын!..
Ұзатылған қыздайын өлеңімнің
Кімге сеніп тағдырын тапсырармын?

---