Жан-жүрегім – жаралы өлең
- 0
- 0
Жан-жүрегім – жаралы өлең.
Жан баспаған арал емен.
Телегейде тереңдігім,
Дарияда дара кемем.
Қарағым – Қайың қалтырап тоңды
Қарағым – Қайың қалтырап тоңды,Үзіліп үні таңдайдан.
Өртемеңдерші жапырақтарды,
Сағынышымдай сарғайған.
Көгілдір мұнар көзімде көлкіп,
Барады солып іреңім.
Айықпайтұғын аурудай дертіп,
Сыздайсың неге, жүрегім?
Қараша қаздың қауырсынындай
Қалқиды жерге жапырақ.
Шырқырайсың-ау, жаным, шыбындай,
Не керек саған, ақымақ?
Күледі өмір сайтан – Елестей,
Күндерді ессіз парақтап.
Қоштасар едім қайта келместей,
Қайтейін, менде қанат жоқ...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Дəм жазса...
- 0
- 0
Дəм жазса,
Көрерміз-ау бəрін-бəрін:
Жаһанның жақсылыққа малынғанын.
Тағдыры алмағайып тіршіліктің
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі