Шер

Бұрау салды бұқпалап тақымға кім?
Бұлқына алмай булықты ақырғы əнім.
Мен қасида жазар ем хатунға мың,
Батыр болып туса егер жатырдағы ұл!
Тамшы тамса, өнеді тақырға гүл,
Жаңбыр қойса, өледі шатырдағы үн.
Мен лағынет айтар ем хатунға мың,
Ақын болып туса егер жатырдағы ұл!
Батырға – ерлік,
Ақынға – азап енші.
Қара сөзге келгенде қазақ емші.
Құрбақадай шуламай құлқын сəрі,
Құлазыған көңілге маза берші?!
Таң айырып,
Келсе де тақымға əлі,
Еркек қалай білмекші хатун халін?
Шерге айналып жер мен көк кетер еді-ау,
Жер бетінің тыңдасаң ақындарын!

---