Өлең, жыр, ақындар

Сұм заман сұрқия өңді бейбеттенген

  • 23.07.2021
  • 0
  • 0
  • 626
Сұм заман сұрқия өңді бейбеттенген
Тосады «тобаңды айт» деп кейде өткелден.
Арты өніс,
Ақын бар ма алды кеніш,
Көзінің тірісінде зейнет көрген?
Зейнет пе?
Зейнетің не?
Оттама оны!
Жаным қас жалған сөзге жаттамалы!
Қанша ақын «Қособадан» қоныс тауып,
Қанша ақын босағадан аттамады?,,
Жұмыр бас табылса егер жұртым дерлік,
Жетеді мың ғұмырға бір күнгі ерлік.
Қанша ақын отызында опат болып,
Қырқында қанша ақынның «қырқын» бердік?..
Кей кейіс дейді маған: «жасың қанша?»
Ми жоқ-ау басыбайлы басында онша...
Таусылмас таңдайда зар,
Маңдайда сор,
Тарыдай тағдырымыз шашылғанша...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Этнографиялық өлең

  • 0
  • 0

Талға байлап күреңдi, салдым жемдi.
Тұлпарымның шашасын шалғын көмдi.
Ерттеп алып атымды ен даламен
Еркетайдың аулына барғым келдi.

Толық

Дискомфорт

  • 0
  • 0

Көңілім алай-дүлей,
Ала-құла...
Ит құмар балтырыма, балағыма.
Қаңтарып қалың ойды отырғанда,

Толық

Қоштаса біл

  • 0
  • 0

Жарқын жүзін бұлт шалады Күннің де,
Жартыкештеу ғұмыры бар гүлдің де.
Жүрек сыздап, жаның жылап тұрса да
Қоштаса біл, көз жасыңды білдірме.

Толық

Қарап көріңіз