Шынар

Қына да жоқ бетінде жалтыр жартас
Тұр басында қасқайып жалғыз шынар.
Жан сезім жоқ ол баурап тартып алмас
«Үні шықпас жалғыздың»... – жалған шығар.
Тұр қасқайып бейне қас батырлардай,
Өлерменді өмірге шақырғандай,
Құларманға:
«Тұр, сен!»—деп ақырғандай,
Жүректерде арай таң атырғандай.
Сөнбейтұғын жастықтың алауындай,
Мәңгілік бір жаныңның қалауындай.
Қажымас та қалғымас қарауылдай,
Өлмес өмір жығылмас жалауындай.
Көз суарып, атой сап шың басынан...
Өтпеген бір қиындық, мұң басынан,
Аптап, аяз, ақ боран ала алмайтын,
Шынар адам
аумайды тұлғасынан.

---