Өлең, жыр, ақындар

Борыштымын, Сыр саған

  • 03.08.2021
  • 0
  • 0
  • 333
Тұңғиық түн.
Ай қарап
Үңіледі төбемнен.
Сыр жағалап келемін,
Қолтықтасып өлеңмен.
Толқын үні асқақ бір
Ән шырқаған еркемдей.
Жүзген жойқын сендерің
Сол мінген ақ желкендей.
Қиялымды сең-желкен
Оятқандай менің де.
Самал болып сезілді
Соққан суық желін, де.
Сеңмен ойым жарысты.
Елестетіп арманды,
«Айтылмаған ән» Нәзік
Жырымменен жалғанды...
Жүзіп ішкен жүйріктей
Жаным жырға сусаған.
Сәттер үшін осынау
Борыштымын, Сыр, саған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана

  • 0
  • 0

Атып тұрды орынынан, дыбысы
Шығып кетті жиіледі тынысы.
Сілкіп қалды, торғын көйлек толқыды,
Тәрізденіп судың сұлу толқыны.

Толық

Кім дедің

  • 0
  • 0

Жанарым ба кінәлі жаудыраған,
Әлде неге назарың ауды маған?
Әлде мынау еңсем бе сыр білдірген,
Иығым ба тәрізді тау құлаған?

Толық

Жарасқанға жараспаған

  • 0
  • 0

Өлеңнен өзге жайлы жақ ашпаған,
Биікке ұмтылмаған, таласпаған
Кісідей әркімге айдар үлестіру
Ақынға Жарасқандай жараспаған.

Толық

Қарап көріңіз