Өлең, жыр, ақындар

Борыштымын, Сыр саған

  • 03.08.2021
  • 0
  • 0
  • 409
Тұңғиық түн.
Ай қарап
Үңіледі төбемнен.
Сыр жағалап келемін,
Қолтықтасып өлеңмен.
Толқын үні асқақ бір
Ән шырқаған еркемдей.
Жүзген жойқын сендерің
Сол мінген ақ желкендей.
Қиялымды сең-желкен
Оятқандай менің де.
Самал болып сезілді
Соққан суық желін, де.
Сеңмен ойым жарысты.
Елестетіп арманды,
«Айтылмаған ән» Нәзік
Жырымменен жалғанды...
Жүзіп ішкен жүйріктей
Жаным жырға сусаған.
Сәттер үшін осынау
Борыштымын, Сыр, саған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұнатамын

  • 0
  • 0

Мөлдір кездер мың-мыңдаған
Арасынан ұнар көзін
Қарап, танып жалындаған
Оқысын да жүрек сөзін.

Толық

Ойлашы

  • 0
  • 0

Сыртын сылап адам жақсы бола ма?
Қараға ақ жамағанмен қона ма?
Дейді ғой жұрт: «Адам көркі шүберек»,
Шүберекпен бар олқылық тола ма?

Толық

Мамам бәрін біледі

  • 0
  • 0

Келген еді Әсемнің
Қонаққа қырдан әжесі.
Құрақ ұшып, бәйек боп,
Сәбидің қалмай жүр есі.

Толық

Қарап көріңіз