Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 382
Көкек – құс
тегі мақұлық.
Тынбай жырлап жүреді
Өз атын өзі шақырып.
Құс болып ұя салмайды,
Аңқау торғайларды алдайды.
Көкектер торғайлар бауырында өседі,
Тек торғай боп қалмайды.
Әлемді көкек боп шарлайды,
Олар да өз атын жарлайды.
О,адамдар
өмірде осындай нұсқалар бар
Жәбір-жапаға ұсталар бар.
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!
Із жасырып сайрап,
Іс тындырмай бойлап
Өсерлер бар.
Өз атын өзі шақырып,
Бөсерлер бар.
О, адамдар,
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғаныш

  • 0
  • 0

Жындандырып кейде маңғаз ақылды,
Алыстатып қыл өткісіз жақынды,
Жай адамды жалынға орап билетіп,
Бақсы етіп жібересің ақынды.

Толық

Қазақсыз ғой, сіз деген

  • 0
  • 0

Жат алдында жақсысын
«Сіз» деп сыйлай білмеген,
«Ол алғанша, жауға» деп
Жүлде қимай күндеген.

Толық

Әр лебізің аумасын жанған өрттен

  • 0
  • 0

Сенбе әсте, сенбе ақын Фариза қыз,
Ақындардың дегенге бәрі жалғыз
Ел мерейін өсіріп аспандатқан
Үлкен шоғыр қазақтың қызы бармыз.

Толық

Қарап көріңіз