Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 432
Көкек – құс
тегі мақұлық.
Тынбай жырлап жүреді
Өз атын өзі шақырып.
Құс болып ұя салмайды,
Аңқау торғайларды алдайды.
Көкектер торғайлар бауырында өседі,
Тек торғай боп қалмайды.
Әлемді көкек боп шарлайды,
Олар да өз атын жарлайды.
О,адамдар
өмірде осындай нұсқалар бар
Жәбір-жапаға ұсталар бар.
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!
Із жасырып сайрап,
Іс тындырмай бойлап
Өсерлер бар.
Өз атын өзі шақырып,
Бөсерлер бар.
О, адамдар,
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауыл

  • 0
  • 0

Қорғасын бұлтты үйіріп,
Алқымдап көктің алабын,
Шуақты сәтті сиырып,
Қуыра жердің танабын.

Толық

Құлама

  • 0
  • 0

Қызым саған айтайын,
Ұлым сен де құлақ сал,
Бұл өмірде болмайды
Мәңгі бақи тұрақтар.

Толық

Күз түнінде

  • 0
  • 0

Күз түнінде
Балалар алау жағып,
Тұрды жалын
Қайыңның көзін қарып.

Толық

Қарап көріңіз