Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 325
Көкек – құс
тегі мақұлық.
Тынбай жырлап жүреді
Өз атын өзі шақырып.
Құс болып ұя салмайды,
Аңқау торғайларды алдайды.
Көкектер торғайлар бауырында өседі,
Тек торғай боп қалмайды.
Әлемді көкек боп шарлайды,
Олар да өз атын жарлайды.
О,адамдар
өмірде осындай нұсқалар бар
Жәбір-жапаға ұсталар бар.
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!
Із жасырып сайрап,
Іс тындырмай бойлап
Өсерлер бар.
Өз атын өзі шақырып,
Бөсерлер бар.
О, адамдар,
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кімді ойладың?

  • 0
  • 0

Мен – сен едім,
Сен – мен едің.
Толқуын жүректің
Толқынға бөледім.

Толық

Семейге

  • 0
  • 0

Отанның қай бұрышы болсын өгей,
Аларсың қай асылды оған теңей!
Дегенмен арқам тұнғыш сызға тиген
Ыстықсың жасырмаймын туған, Семей!

Толық

Шашуым - әнім мен жырым

  • 0
  • 0

Малға да, малы барға бас ұрмаған,
Кедейлік қасіретіне жасымаған.
Өмірге өзі шашу болып келіп,
Шашу боп өткен қандай асыл анам!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер