Ғылым
- 0
- 0
Көне заман, қатар болса ғасыр үн –
Сенсің,
сенен ұқтым арман ғасылын.
Сенін түсер болса жарқын нұр сәулең,
Көкек
Көкек – құстегі мақұлық.
Тынбай жырлап жүреді
Өз атын өзі шақырып.
Құс болып ұя салмайды,
Аңқау торғайларды алдайды.
Көкектер торғайлар бауырында өседі,
Тек торғай боп қалмайды.
Әлемді көкек боп шарлайды,
Олар да өз атын жарлайды.
О,адамдар
өмірде осындай нұсқалар бар
Жәбір-жапаға ұсталар бар.
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!
Із жасырып сайрап,
Іс тындырмай бойлап
Өсерлер бар.
Өз атын өзі шақырып,
Бөсерлер бар.
О, адамдар,
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жұмбақ тас
- 0
- 0
Кәлінде Бурабайдың жұмбақ тас тұр,
Көрініп бірде арыстан, бірде қасқыр.
Біресе жезтырнақ боп үрей алып,
Барласаң сан құбылып тұрған тас бұл.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Абай Құнанбаев
Аспан -
Ибрахим
Керемет! Өлең жазуды берді. -
Сергей Сергеевич Иванович
Бұл жерде адамдардын малдығын жаман айтыпты
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі