Дауыл бол, ұйтқы

Дауыл бол, ұйтқы,
Нөсер бол, құйыл,
Сел болып жүйткі
тіліңмен
Бұлт болып жөңкіп,
Жасын боп құла,
Ығыспан қорқып
біріңнен.
Кел болып ажал
Алқымнан алар,
Найза боп қадал
жүректен.
Алармын күтіп,
Налыман әсте
Қабағым шытып
жүдеп мен.
Өзіңше таусың,
Төмпешік сорлы
Айлалы жаусың
аямас.
Жау ісі жанжал
Қапынды аңдыр
Қай күні қанжар
таямас.
Іздесең құн қол
Өз маңайында,
Сонардай оң-сол
жатқан із.
Ішіңнен күйіп,
Бересің сайқал
Өтірік ұйып
жатқа жүз.
Мұқалған қалам,
Дүмбілез ғалым
Өлімге адам
қиятын
Өз атын әңгі
Шақырған көкек
Жоғалтқан мәңгі
ұятын.

---