Өлең, жыр, ақындар

Уын төгіп тіліңнің

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 233
Уын төгіп тіліңнің,
Қорламағың кім еді?
Қорғаның еткен іріңнің
Тегін жұрт түгел біледі.
Анасын теуіп ойнайды,
Көргенсіз бала деген бар.
Соның кебін кигенің
Емес пе шырақ, өзіне ар?
Ол да өзіңнің тарихың,
Өткенге, ұқсаң, осқырма!
Ортаңда отыр дұшпанын
Таба боп егес бос құрма.
Әуелде құдай жаратқан,
Құл емес оны адам қып.
Құл атын берген қорлағыш,
Жатып ішер надандық.
Кімнің де болса түп-тегі
Адамдығы танытар.
Хикметтерді не түрлі
Тек жүрегі ізгі жан ұғар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күдік

  • 0
  • 0

Жастықта аяқты сирек қой жүру тең басып,
Кетесің кейде аттап, алға асып,
Қаласың кейіндеп кем басып,
Бұралаң бұрысты өмірдің езі боп

Толық

Еңбек

  • 0
  • 0

Дүниеге мені әкелген
Еңбек сен – ғазиз анамсың.
Қиынның кілтін әперген,
Өскелең ойым, санамсың.

Толық

Ән де, жыр да Айсұлу

  • 0
  • 0

Ән де, жыр да Айсұлу,
Әңгіме де Айсұлу.
Қаптап кеткен Айсұлу...
Қайда кеткен жай сұлу?

Толық

Қарап көріңіз