Өлең, жыр, ақындар

Уын төгіп тіліңнің

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 283
Уын төгіп тіліңнің,
Қорламағың кім еді?
Қорғаның еткен іріңнің
Тегін жұрт түгел біледі.
Анасын теуіп ойнайды,
Көргенсіз бала деген бар.
Соның кебін кигенің
Емес пе шырақ, өзіне ар?
Ол да өзіңнің тарихың,
Өткенге, ұқсаң, осқырма!
Ортаңда отыр дұшпанын
Таба боп егес бос құрма.
Әуелде құдай жаратқан,
Құл емес оны адам қып.
Құл атын берген қорлағыш,
Жатып ішер надандық.
Кімнің де болса түп-тегі
Адамдығы танытар.
Хикметтерді не түрлі
Тек жүрегі ізгі жан ұғар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өшпейтін от жоқ

  • 0
  • 0

Өшпейтін от жоқ,
Өлмейтін ер жоқ
Жұмыр бас пәнде
Көрмейтін кер жоқ.

Толық

Дүниеге ару қалпың келмегенің

  • 0
  • 0

Тоғыз ай құрсағында құндақтаған,
Бүйірден тепкілесең үн қатпаған.
Қалпыңнан шикі өкпедей сылап, сыйпап,
Өсірген ару етіп бұлғақтаған.

Толық

Ұжмақ қоғам болғаны жоқ болмайды

  • 0
  • 0

Ұжмақ қоғам болғаны жоқ болмайды,
Пәндаға Алла арнап тағдыр жолдайды.
Не жазса алғаш маңдайыңа, сол болады
Жан азабын берсе міне, сол қайғы.

Толық

Қарап көріңіз