Өлең, жыр, ақындар

Уын төгіп тіліңнің

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 370
Уын төгіп тіліңнің,
Қорламағың кім еді?
Қорғаның еткен іріңнің
Тегін жұрт түгел біледі.
Анасын теуіп ойнайды,
Көргенсіз бала деген бар.
Соның кебін кигенің
Емес пе шырақ, өзіне ар?
Ол да өзіңнің тарихың,
Өткенге, ұқсаң, осқырма!
Ортаңда отыр дұшпанын
Таба боп егес бос құрма.
Әуелде құдай жаратқан,
Құл емес оны адам қып.
Құл атын берген қорлағыш,
Жатып ішер надандық.
Кімнің де болса түп-тегі
Адамдығы танытар.
Хикметтерді не түрлі
Тек жүрегі ізгі жан ұғар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мрамор тастар сөйлеп...

  • 0
  • 0

Тан болып тамсанасың таңдай қаға
Ғажайып өнер қонған маңдайға да.
Адамның мүмкіндігін көріп тұрып,
Қадасың, пай-пай қалай жанбай ғана.

Толық

Бастау

  • 0
  • 0

Ана алдында асқар тау да аласа, —
Дөп айтылған сөз-ау барлап қараса.
Ақылынан бастау алып ананың
Отбасы орнап, жер бетіне тараса.

Толық

Үнді қызына

  • 0
  • 0

Кеп толғанып, кеш оянған сезімдей,
Достығымыз сарқылмас кен көзіндей.
Барар жолың бір табысар, бауыр ел,
Сүйем сенің өнеріңді өзіндей.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер