Өлең, жыр, ақындар

Ант

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 700
Бұл тұман сейілер,
Зарыққан сапарға сені іздеп шығайын.
Көкжиек сімірген –
Көп тарау, көк иірім жолдарым.
Сыбыры сиқырлы әуеннен сұрайын,
Түнектен жүрекке нота боп
жайылар қолдарың.
Жолдарым қуантар,
Уағдалы сағатта.
Ақ қырау жүргінші таңдайын жібітер.
Жанымның мәрмәрі шашылған параққа.
Сол кермек тамшыны ақ қайың бүрінен
Кім ішер?
...Күтуге келеді сол ару бүгінде,
Ертерек есейген һәм мұңлы дидары.
Сұп-суық жел есер,
Ормандар ән салар уілдеп,
Еске алып антымды
Сертіме иланып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлы жыр

  • 0
  • 0

Жазира жапан түз
жамылған кежім – жыр,
Тарихым қашалған тастарға көгілдір.
Күн түбін жаңғыртқан тұлпардың тұяғы,

Толық

Өліара

  • 0
  • 0

Күн күліп саумал сәулесін,
Ғаламға мынау шашады.
Қысқарып жансыз көлеңке,
Таусылып тауға қашады.

Толық

Құлагер – ғұмыр

  • 0
  • 0

«Хұсни ғаламның құс жетпес...» қиыры,
Күңіренген көкжалдың көксеген үйірі…
Бөрілі байрағы желбіреп жол алды,
Оғлан ұланы Тәңірге сиынып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер