Өлең, жыр, ақындар

Мың жылғы ұйқы

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 453
… Моласындай бақсының,
Жалғыз қалдым тап шыным.
Абай.

Мың жылғы ұйқыдан тұрып,
Уілге үн қосқан дала.
Жүрегін қасірет буып,
Маң басып келеді дана…
Қараша желімен ұшқан,
Жапырақ – жалғанның сиқы.
Мезгілсіз жүйкені қысқан,
Не деген айықпас ұйқы.
Мұңына хакімнің ауыр,
Желп етпес нас басқан сана.
Атадан бір туған бауыр,
Бәрібір…
Жалғыздық ғана.
Жалғыздық – құдірет тегі.
Бұйырмас пендеге басқа.
О, ұлы сахара елі,
Айналдың қап-қара тасқа.
Тіліңді кәлимаға елтіп,
Күрсінді, күңіренді абыз…
Ғасырдың түнегін серпіп,
Тағы бір отқа май тамыз.
Орнында оңалар жұрттың,
Білмеймін…
Бар тағы несі.
Баяғы
О, өңкей қырттың,
Басып тұр бабатай десі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұнар

  • 0
  • 0

Қайдан естілді,
Жүректі тілген құс қанатының суылы?
Жырақта қалған
Орман – күлкінің үздігіп жеткен уілі.

Толық

Мақатаев көшесі. Саябақ

  • 0
  • 0

Өтірік күлетін, өтірік жылайтын,
Жәдігөй жандарға жайың жоқ ұнайтын...
Өлеңге айналған өмірдің өзегі,
Парақтар бетінен халімді сұрайсың.

Толық

Зауал

  • 0
  • 0

Қып-қызыл аспанның жиегі сөгіліп
қара жер төсіне төгіліп шашырар,
Шаң борап самиян далада
меңіреу ажалдың есігі мөңіреп ашылар.

Толық

Қарап көріңіз