Өлең, жыр, ақындар

Қаратау

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 878
О, Қаратау! Бұлдыр-бұлдыр, бұлыңғыр,
Ойым – ақшам, кеудемде ауыр іңір жүр.
Тас көтеріп тамыр жеген түсіме,
Бабаларым ауық-ауық кіріп жүр.
Қоғамыма көңіл қалды өкпелеп,
Шөп күркемді тіктім саған шеткерек.
Пенделердің пейілінен түңілгем,
Маған анау тобырлардан жоқ көмек.
Күздің айы сыңсығанда құс үні,
Қалтыратып қарашаның үсігі.
О, Қаратау! Саған сүйеп басымды,
Есіме алам баяғы ауыл түтінін...
Ауыл қалған, алақаны апамның,
Еске түссе еңсемді ауыр басар мұң.
О, Қаратау! жан жарасын жанымның,
Сенің жақпар жартасыңа қашармын.
Селеу қырдың селтеңдейді ақ шашы,
Күрсінеді күннің көзін тат басып.
Мен түсімде сенде жүрем ғасырдың,
Ортасынан ақ боранын ап қашып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естелік сазы

  • 0
  • 0

Талып естілген музыка әуеніне арбалған,
Сені қара жол бойынан күткелі...
Уақыт аунады.
Биыл көктемде көк жүзі мұнартып,

Толық

Алтай

  • 0
  • 0

Көрмегелі көп болды-ау ақ қарыңды,
Төбеме төңкеріп ап аспаныңды.
Е, Алтай!
Есім кетіп еңіредім,

Толық

Зауал

  • 0
  • 0

Қып-қызыл аспанның жиегі сөгіліп
қара жер төсіне төгіліп шашырар,
Шаң борап самиян далада
меңіреу ажалдың есігі мөңіреп ашылар.

Толық

Қарап көріңіз