Өлең, жыр, ақындар

Өліара

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 450
Күн күліп саумал сәулесін,
Ғаламға мынау шашады.
Қысқарып жансыз көлеңке,
Таусылып тауға қашады.
Шаншып ап таулар тұманды,
Бүк түсіп ұйқы құшады.
Сыңсытып баяу бір әнді,
Мамырлап құстар ұшады.
Дірілдеп нәзік тал басы,
Мейірге шомып ып-ыстық.
Жаңбырдан соңғы аз ғана,
Дәриға-ай, бейғам тыныштық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кертолғау

  • 0
  • 0

Мәңгілік тоқтап қалған
уақыттың демін сезіну –
Қаншалық азап болса да,
Керемет, ғажап!..

Толық

Ант

  • 0
  • 0

Бұл тұман сейілер,
Зарыққан сапарға сені іздеп шығайын.
Көкжиек сімірген –
Көп тарау, көк иірім жолдарым.

Толық

Мұнар

  • 0
  • 0

Қайдан естілді,
Жүректі тілген құс қанатының суылы?
Жырақта қалған
Орман – күлкінің үздігіп жеткен уілі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар