Өлең, жыр, ақындар

Өліара

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 424
Күн күліп саумал сәулесін,
Ғаламға мынау шашады.
Қысқарып жансыз көлеңке,
Таусылып тауға қашады.
Шаншып ап таулар тұманды,
Бүк түсіп ұйқы құшады.
Сыңсытып баяу бір әнді,
Мамырлап құстар ұшады.
Дірілдеп нәзік тал басы,
Мейірге шомып ып-ыстық.
Жаңбырдан соңғы аз ғана,
Дәриға-ай, бейғам тыныштық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлы жыр

  • 0
  • 0

Жазира жапан түз
жамылған кежім – жыр,
Тарихым қашалған тастарға көгілдір.
Күн түбін жаңғыртқан тұлпардың тұяғы,

Толық

Қаратау

  • 0
  • 0

О, Қаратау! Бұлдыр-бұлдыр, бұлыңғыр,
Ойым – ақшам, кеудемде ауыр іңір жүр.
Тас көтеріп тамыр жеген түсіме,
Бабаларым ауық-ауық кіріп жүр.

Толық

Ант

  • 0
  • 0

Бұл тұман сейілер,
Зарыққан сапарға сені іздеп шығайын.
Көкжиек сімірген –
Көп тарау, көк иірім жолдарым.

Толық

Қарап көріңіз