Өлең, жыр, ақындар

Сәбидің өліміне

  • 12.08.2021
  • 0
  • 0
  • 1085
Дейтін де «бала адамның бауыр еті»,
Бауырымның жарылғандай болып еті,
Барады өртеніп іш!.. Неткен жара!..
Жазуға келер кімнің құдіреті?!
Атасам «Арыстаным, құлыным!» деп,
Сыздайды суырғандай жұлыным кеп!..
Тартылып баратқанда көз жанары,
Адам емес, аң болып ұлыдым кеп?..
Қарасам, жасты көзбен ұсқынына,
Әкесін аяуы ма, «мысқылы» ма? —
Кеудеден жан ұшарда езу тартты,
Қуаты жетпей жатып ышқынуға!..
Мен неге тірі отырмын болып бейбақ?!.
Қайғының теңізіне кеттім бойлап...
Жансыз боп сәби дене созылғанда
Бетінде қала берді-ау қаны ойнап!..
Кемгенде сол қан тұрды кескінінде!..
«Жаны бар ма?!» «Іңгәсін» естідім бе?!»—
Дегендей сезім тулап, жас қабірді
Құшақтай жата қалдым өксідім де.

1926



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күресшіл ұрпаққа

  • 0
  • 0

Жаз күні жайнаған гүл жан-жақ кілең,
Жердің беті масаты жайған кілем.
Көкте көлбей қалқыған сирек бұлыт
Бір түстес жерде, көкте шаттық рең.

Толық

Георгий Хайдинге

  • 0
  • 0

Бұдан екі жыл бұрын, Бурабайда,
Тау тамылжып, гүл шешек атқан майда,
Кездесіп бірнеше күн ойнап-күлдік,
Сайраннан басқа алаң болмай ойда.

Толық

Оң сапарға

  • 0
  • 0

Өмірдің білмейтұғын балын, тұзын,
Талдырмаш орта бойлы, шашы ұзын,
Бұралған тал шыбықтай еркек-шора
Мұсайттың сәби мінез бір жас қызын,—

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер