Өлең, жыр, ақындар

Сәбидің өліміне

  • 12.08.2021
  • 0
  • 0
  • 998
Дейтін де «бала адамның бауыр еті»,
Бауырымның жарылғандай болып еті,
Барады өртеніп іш!.. Неткен жара!..
Жазуға келер кімнің құдіреті?!
Атасам «Арыстаным, құлыным!» деп,
Сыздайды суырғандай жұлыным кеп!..
Тартылып баратқанда көз жанары,
Адам емес, аң болып ұлыдым кеп?..
Қарасам, жасты көзбен ұсқынына,
Әкесін аяуы ма, «мысқылы» ма? —
Кеудеден жан ұшарда езу тартты,
Қуаты жетпей жатып ышқынуға!..
Мен неге тірі отырмын болып бейбақ?!.
Қайғының теңізіне кеттім бойлап...
Жансыз боп сәби дене созылғанда
Бетінде қала берді-ау қаны ойнап!..
Кемгенде сол қан тұрды кескінінде!..
«Жаны бар ма?!» «Іңгәсін» естідім бе?!»—
Дегендей сезім тулап, жас қабірді
Құшақтай жата қалдым өксідім де.

1926



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бостандық

  • 0
  • 0

Бай, мырзаға басыңды иіп жалынып,
Төрелерге «құдайым» деп табынып,
Ақысыз, пұлсыз, бір аяқ асқа жұмыс қып,
Жүруші едің қысы-жазы сарылып.

Толық

Сәкен Сейфуллинге

  • 0
  • 0

Кергем жоқ табиғаттан шеберді мен
Жаз, гүл, бұлбұл,... ғажайып нелерді мен
Жолықтырған шақтарда, Сәкеннен-ақ
Түгел табам «көркемдік» дегенді мен.

Толық

Балбөпе

  • 0
  • 0

Күңшаш, Күңшаш болғалы,
Күңшаштың атын алғалы
Күл-көмірмен бірге есті.
Жабағы шаш, ірің көз,

Толық

Қарап көріңіз