Былғанышпын, әттең-ай, былғанышпын

Былғанышпын, әттең-ай, былғанышпын,
Шошаңдатам найзасын кір намыстың.
Қою шаңға белшемнен батып тұрып,
Шыңға да ұшқым келеді, шыңға да ұшқым.
Сақтай алмай періште-ақтығымды,
Кешіп келем өзіме жат ғұмырды.
Іздеп тауып, басыма қонып тұрып,
Әні басқа арымнан бақ түңілді.
Алдағанмен өзімді тазамын деп,
Қатал ойдан шегетін азабым көп.
Дарытып ап қылды да, қыбырды да,
Соным үшін жанымды қажадым кеп.
Жаздан жадау нұр сіңіп, күзден – күрең,
Жалықтым-ай таптаурын ізден кілең.
Өзім қолдан ұшырып алғаннан соң,
Періштелік әркімнен іздеп жүрем.
Басқа мінез жамайды жылдар маған,
Дегенімде тырысып тұрған болам.
... Мені қайта сәби ғып әлдилеші,
Қойнауына тазалық тұнған ғалам!..

---