Өлең, жыр, ақындар

Өмір фәлсафасы

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 445
Адамдар іздейді сыңарын,
Жол кешіп қым-қуыт, нешеме.
Таппайды жүректен тұрағын,
Оқылмай тұрғанда пешене.
Күмәнсіз бағына балайды,
Бір сұлу жолықса гүл өңді.
Кейде өзін тым биік санайды,
Байқамай сүйсінген біреуді.
Бір күні соғады сағаты,
Тағдыры сыналар уақыт кеп.
Қалмайды төзімі, тағаты,
Біледі оны шын бақыт деп.
Содан соң суынып жүрегі,
Болғандай бақытқа тар маңдай,
Өз-өзін түсінбей жүреді,
Мәңгіге адасып қалғандай.
Белгілі екі рет келмесі,
Бақытты қайталап күтпесі...
Махаббат – өмірдің пердесі,
Парасат – өмірдің нүктесі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ту мен аспан

  • 0
  • 0

Білуге бәрін құмармын,
Баламын іске жараған.
Туымның түсін сұрадым,
«Көк аспан түстес» деді анам.

Толық

Қақпақыл болып, бiр сеңнен көшiп, бiр сеңге

  • 0
  • 0

Қақпақыл болып, бiр сеңнен көшiп, бiр сеңге,
Осынау шақта өзiмдi таппай жүрсем де,
Көзiмнiң алдын жап-жарық етiп кетедi,
Жақындай алмай, алыстай алмай бiр сәуле.

Толық

Естiлiп қыстың зар әнi

  • 0
  • 0

Естiлiп қыстың зар әнi,
Төбеден билеп жауар қар.
Бүрiсiп кетiп барады,
Жағасы патша жарандар.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер