Өлең, жыр, ақындар

Өмір фәлсафасы

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 534
Адамдар іздейді сыңарын,
Жол кешіп қым-қуыт, нешеме.
Таппайды жүректен тұрағын,
Оқылмай тұрғанда пешене.
Күмәнсіз бағына балайды,
Бір сұлу жолықса гүл өңді.
Кейде өзін тым биік санайды,
Байқамай сүйсінген біреуді.
Бір күні соғады сағаты,
Тағдыры сыналар уақыт кеп.
Қалмайды төзімі, тағаты,
Біледі оны шын бақыт деп.
Содан соң суынып жүрегі,
Болғандай бақытқа тар маңдай,
Өз-өзін түсінбей жүреді,
Мәңгіге адасып қалғандай.
Белгілі екі рет келмесі,
Бақытты қайталап күтпесі...
Махаббат – өмірдің пердесі,
Парасат – өмірдің нүктесі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмiрдi сүю

  • 0
  • 0

«Құшсам» деген ғажап, үлде-бүлде нұр,
Көкiрегiмде баяғы арман бiрге жүр.
Қапылыста қағып қалды қылтамнан,
Қиқаң ете қалып едiм...

Толық

Досқа

  • 0
  • 0

Сен кешiр менi...
Кешiре алмасаң өзiң бiл,
Басымды иiп, кiнәмдi бiлген сөзiм бұл.
Салмақтамастан ауыр сөз айтып жiбердiм,

Толық

Ара – шалғай

  • 0
  • 0

Ара – шалғай:
сiзде – күндiз, менде түн.
Бiздiң жақта түн қымтаған жер бетiн.
Сiздiң жақта қызып жыбыр тiршiлiк,

Толық

Қарап көріңіз