Өлең, жыр, ақындар

Өмірге махаббат

  • 14.02.2020
  • 0
  • 0
  • 1415
Жазам деумен өмір, өзім туралы
Тағып алам кіл айып.
Шалғындықтан өз гүлімді табам деп,
Жиі қайттым мұңайып.

Сүрсем деумен, күлсем деумен шаттықта,
Тек бақыттан құралған.
Жаңылумен жазған тілім аптықта,
Болған талай жыларман.

Ақ бұлттардан бір періште қол созса,
Сүңгір едім ауаға.
Қиыр-қиыр аспан жақтан жол созса,
Нағыз әйел – Хауаға.

Тек тағдырға жазылғанмен күнелтер,
Қолымнан да келер емес жиі алдау.
Мүмкін шығар, сірә, мені сүймеуің,
Бірақ мүмкін емес сені сүйе алмау.
Өмір!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Биіктік

  • 0
  • 0

Жаңылмайтын жарық күнде пенде жоқ,
Тек тәубеге қайта алса болғаны.
Кесел тисе, әумесерлеу, елде жоқ,
Бәрін, түге, қайта бастау... Ол – ЗАҢы!

Толық

Армандар, кейде, тым алыс

  • 0
  • 0

Армандар, кейде, тым алыс,
Көгілдір тұман, мың елес.
Күлудің бәрі қуаныш,
Жылаудың бәрі мұң емес.

Толық

Ай-Ару

  • 0
  • 2

Мына ғалам оның әсем дидарына жегілген,
Кірпігінің тамшысымен топыраққа егілген.
Ана, сенің иініңде ауық-ауық дем алып,
Тіршілікке тамыр жайып тарамдалған едім мен.

Толық

Қарап көріңіз