Өлең, жыр, ақындар

Мұңлы шығарма

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 453
Азап-қорлықтан мылқау болған

Адамдарды,
Сол жерді көру,
Құдайым менің маңдайыма жазған екен,
Мен де сондай азап шектім.
«Торкеато Тассо»

Нендей жаңалық әкелер екен жүздесу күні сағына күткен,
Ашылмаған өкініштің гүлін бе?
Тозақ па, әлде жұмақ па –
Қуаныш па, әлде реніш пе?
Ойыңды сенің күдік ұялаған.
Күмән жоқ!
Жәннәттің ол қақпасында,
Сенің ұршықтай көркің – оның махаббатында.
Мәңгілік лайықты өмір сүрген, белгісіз жандай,
Сен ендің шаттықтың қыстағына.
Бұл жерде бар арманың болған,
Бұл жерде үміт, ықылас, зарығу жоқ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әрбір күмбезден күмбез өсіп...

  • 0
  • 0

Әрбір күмбезден күмбез өсіп,
Ағыстар ағып бәрінде қайталаған,
Көріп сансыз күмбездерді күнде өскен,
Табиғаттың шексіздігіне көзің жетер.

Толық

Баянсыздық

  • 0
  • 0

Мөлдір бұлақ қайырында жаттым мен,
Ерке тасқын шаттығына баттым мен —
От құшағы құшағыма қауышып,
Күліп толқын, қытықтайды, кетеді,

Толық

Прометей

  • 0
  • 0

Уа Зевс, Жап көгіңді,
Бұлттардың будағымен.
Сал ойнақты,
Мейлің, жаңқадай ұшыр,

Толық

Қарап көріңіз