Өлең, жыр, ақындар

Мұңлы шығарма

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 333
Азап-қорлықтан мылқау болған

Адамдарды,
Сол жерді көру,
Құдайым менің маңдайыма жазған екен,
Мен де сондай азап шектім.
«Торкеато Тассо»

Нендей жаңалық әкелер екен жүздесу күні сағына күткен,
Ашылмаған өкініштің гүлін бе?
Тозақ па, әлде жұмақ па –
Қуаныш па, әлде реніш пе?
Ойыңды сенің күдік ұялаған.
Күмән жоқ!
Жәннәттің ол қақпасында,
Сенің ұршықтай көркің – оның махаббатында.
Мәңгілік лайықты өмір сүрген, белгісіз жандай,
Сен ендің шаттықтың қыстағына.
Бұл жерде бар арманың болған,
Бұл жерде үміт, ықылас, зарығу жоқ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Вертерге

  • 0
  • 0

Уа, мың бір күйіп жанған жылаулы көңіл-күйім,
Сен бір бұл дүниеге мейман болып қайта келген!
Менің алдымда да ешбір қаймықпастан,
Жаңа егістіктің ортасына,

Толық

Сақтық

  • 0
  • 0

Тағыныпсың інжу-маржан,
Мадақтамай көр, ақыным.
Дұрыс шығар үнсіз қалған,
Жаудырсам ба сөз ақығын.

Толық

Түнгі ойлар

  • 0
  • 0

Аяймын мен, жұлдыздар, бейбақ сендерді!
Жайнағанда сендерді мен сән көрем.
Теңізшіге төгесіңдер сәулеңді,
Рақым күтпеп құдайдан да пендеден.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар