Өлең, жыр, ақындар

Мұңлы шығарма

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 512
Азап-қорлықтан мылқау болған

Адамдарды,
Сол жерді көру,
Құдайым менің маңдайыма жазған екен,
Мен де сондай азап шектім.
«Торкеато Тассо»

Нендей жаңалық әкелер екен жүздесу күні сағына күткен,
Ашылмаған өкініштің гүлін бе?
Тозақ па, әлде жұмақ па –
Қуаныш па, әлде реніш пе?
Ойыңды сенің күдік ұялаған.
Күмән жоқ!
Жәннәттің ол қақпасында,
Сенің ұршықтай көркің – оның махаббатында.
Мәңгілік лайықты өмір сүрген, белгісіз жандай,
Сен ендің шаттықтың қыстағына.
Бұл жерде бар арманың болған,
Бұл жерде үміт, ықылас, зарығу жоқ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамылжыған түн

  • 0
  • 0

Менің сүйіктімнің қаны тамған,
Мекен жайдан қоштасып барамын.
Мен жайлап қадамдап қалың орманға еніп,
Емен ағаштардың есігін жәйлап қағам.

Толық

Түнгі ойлар

  • 0
  • 0

Жарқырап тұрған жұлдыздар,
Сендерді жарылқап, аяймын!
Құдайдан да, құл-пенделерден де ақы-телім сұрамастан,
Теңіздегі жолаушыларға жарық беріп,

Толық

Махаббат трилогиясынан «Элегиядан» үзінді

  • 0
  • 0

Тұншықса адам қайғы шегіп азаптан,
Құдай маған қасіретіңді шерт деді.
Сағынышты кездесуден не күтем?
Әлі күнге жайылмаған гүл ме екен?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар