Өлең, жыр, ақындар

Ұяттан күн тұр өртеніп

  • 17.11.2020
  • 0
  • 1
  • 1110
Аққудай аппақ дүние,
Жаралған маған, саған да.
Ғаламат отқа күн ие,
Жылуын сыйлар ғаламға.
Шуақтан бойға нұр сіңіп,
Таранады кеп тіршілік.
... Жасаған кейде жөн шығар,
Көктегі күнге құлшылық...
Жылуын жерге сыйлаған,
Күн берді көңіл-күй маған.
... Жер басып жүр-ау кей адам,
Жылуын жұртқа қимаған.
Ізгілік үнін жоқтаған,
Көңілде әлі көп-ті алаң.
Жылуы несі?
Солардың
Іштері – тоң ба деп қалам!
Сезімнен кеткен суынып,
Байлықпен қатқан буыны.
Жүзінен ұрып тұрады,
Саяздығының суығы.
Санаға сауал салмаған,
Жан-жағын түгел жалмаған.
Таң қалам күнге – тексізден,
Шуағын аяп қалмаған.
Жәдігөйлерден жиіркеніп,
Қасиет кеткен ерте өліп.
... Істеп жүр надан білгенін,
Ұяттан күн тұр өртеніп...



Пікірлер (1)

Ақниет Сарсенбай

Бул өте керемет өлеңдер маған қатты қнады

Пікір қалдырыңыз

Жыр жазғым келеді

  • 0
  • 0

Көкте күн күлімдеп тұрғасын,
Болған соң жүректе жыр басым,
Тектінің көрген соң тұлғасын,
Жыр жазғым келеді!

Толық

Бір...

  • 0
  • 0

Адалдыққа тұнса деймін аймағым,
Адал жанға құшақ болды – жайғаным.
Бір-ақ рет берілетін өмірде,
Тәуекел деп, тура жолдан таймадым.

Толық

Бұл дүниеде ең тәтті не, білдің бе?

  • 0
  • 0

Жанды тербеп жақсылықтың сый-үні,
Мойындайды мұны жұрттың дүйімі.
Адамзатқа әлімсақтан құдірет,
Ана деген - ұлылықтың биігі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар