Өлең, жыр, ақындар

Ұяттан күн тұр өртеніп

  • 17.11.2020
  • 0
  • 1
  • 1126
Аққудай аппақ дүние,
Жаралған маған, саған да.
Ғаламат отқа күн ие,
Жылуын сыйлар ғаламға.
Шуақтан бойға нұр сіңіп,
Таранады кеп тіршілік.
... Жасаған кейде жөн шығар,
Көктегі күнге құлшылық...
Жылуын жерге сыйлаған,
Күн берді көңіл-күй маған.
... Жер басып жүр-ау кей адам,
Жылуын жұртқа қимаған.
Ізгілік үнін жоқтаған,
Көңілде әлі көп-ті алаң.
Жылуы несі?
Солардың
Іштері – тоң ба деп қалам!
Сезімнен кеткен суынып,
Байлықпен қатқан буыны.
Жүзінен ұрып тұрады,
Саяздығының суығы.
Санаға сауал салмаған,
Жан-жағын түгел жалмаған.
Таң қалам күнге – тексізден,
Шуағын аяп қалмаған.
Жәдігөйлерден жиіркеніп,
Қасиет кеткен ерте өліп.
... Істеп жүр надан білгенін,
Ұяттан күн тұр өртеніп...



Пікірлер (1)

Ақниет Сарсенбай

Бул өте керемет өлеңдер маған қатты қнады

Пікір қалдырыңыз

Туған жерім – Тұмарым

  • 0
  • 0

Жанның болып жалауы,
Берген әр кез күш маған.
Адалдықтың алауы -
Туған жерге ұқсағам.

Толық

Тартылыс заңы

  • 0
  • 0

Жанымның отпен аздай-ақ шарпылысқаны,
Топыраққа қарай тартады тартылыс заңы.
Рухым менің көкте жүр, ал, тәнім – жерде,
Жанарым ашық, тексіздің талтаңын көрген.

Толық

Жаратқанға тілек

  • 0
  • 0

Имандылық!
Қандай ерен күш едің?
Сены ойласам ғажап күйге түсемін.
Естимісің?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер