Өлең, жыр, ақындар

Алматы

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5526
Үн-түнсіз жүруді үйрендім.
Тауыстың түріндей түрлен күн.
Үйіме әкеліп бұтағын,
Иісіне сүйендім сиреньнің.
Қараңғы.Айнала қарматып
Болмады.Атпады таң да түк.
Алыстан аңсатып қойғаны
Аты бал сияқты Алматы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала сәні

  • 0
  • 0

Бір тал қамыс
жол үсті, мұңаяды.
Азар беріп
жел өті - қыл аяғы.

Толық

Желдің де билігі жоқ

  • 0
  • 0

Таң атады, сейіліп қараңғы да,
Күн келеді, көңілді алаң қыла.
Жапырақтар ұшады тал басынан,
Жаз көйлегі тағы да тоналды ма?

Толық

Күн көтеріп жүрем ылғи кеудеме

  • 0
  • 0

...Бар, бар екен бақыт деген расында!
Ұқсайды екен бұрқасынға, жасынға!
Ол да мендей өркөкірек, өзімшіл,
Өзге нәрсе армандайды қасымда!

Толық

Қарап көріңіз