Өлең, жыр, ақындар

Алматы

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5249
Үн-түнсіз жүруді үйрендім.
Тауыстың түріндей түрлен күн.
Үйіме әкеліп бұтағын,
Иісіне сүйендім сиреньнің.
Қараңғы.Айнала қарматып
Болмады.Атпады таң да түк.
Алыстан аңсатып қойғаны
Аты бал сияқты Алматы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түннің көзі

  • 0
  • 0

Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.

Толық

Бұқарбай еліне

  • 0
  • 0

Өзінен ғана табылған барлық керегі,
Атайбоз бидің елі еді.
Ескілік жол мен ескі ғылым еді қорегі,
Жақыпбай молда төрі еді.

Толық

Өлеңім...

  • 0
  • 0

Мен сені сүйем деп те айта аламын.
Сен дедім, шарлап ойдың шартарабын.
Бесікте жатқанымда-ақ анам айтқан
Жырларын іштей, үнсіз қайталадым.

Толық

Қарап көріңіз