Өлең, жыр, ақындар

Алматы

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5541
Үн-түнсіз жүруді үйрендім.
Тауыстың түріндей түрлен күн.
Үйіме әкеліп бұтағын,
Иісіне сүйендім сиреньнің.
Қараңғы.Айнала қарматып
Болмады.Атпады таң да түк.
Алыстан аңсатып қойғаны
Аты бал сияқты Алматы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам өмір сүреді...

  • 0
  • 0

Күн батады телміріп,
Жел де жөнін айтпайды.
Сезіміңді өлтіріп,
Жанды үгеді жат қайғы.

Толық

Жеті рет талдар бүр атты

  • 0
  • 0

Шет жер де болар азға сын,
Білесің атың озбасын.
...Көзімді көкке қадаймын
Көрсетпейін деп көз жасым.

Толық

Керегі не тірліктің күйігінің?

  • 0
  • 0

Керегі не тірліктің күйігінің?
Мен -құммын, Жер - ананың түйірімін.
Жүрегім бе? Жап-жарық мәңгі нұрдан.
Беті - сәуле, өзегі- от, бүйірі - күл!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар