Өлең, жыр, ақындар

Алматы

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5506
Үн-түнсіз жүруді үйрендім.
Тауыстың түріндей түрлен күн.
Үйіме әкеліп бұтағын,
Иісіне сүйендім сиреньнің.
Қараңғы.Айнала қарматып
Болмады.Атпады таң да түк.
Алыстан аңсатып қойғаны
Аты бал сияқты Алматы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр

  • 0
  • 0

Алыс-алыс сапарға шығарып сап
Бата берген өзің кілең.
Ауыл жаққа тек қана құлағым сақ,
Алыста көзімді ілем.

Толық

Дос болма менімен, сүюге тіпті де болмайды (Аударма)

  • 0
  • 0

Дос болма менімен, сүюге тіпті де болмайды.
Көзіме әдемі абай бол, әкелер ол қайғы.
Қайығың қалқиды, диірменің айналып,
Тынымсыз жүректі тоқтату- таңға айып.

Толық

Жалғаннан жарық таппай

  • 0
  • 0

Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар