Өлең, жыр, ақындар

Алматы

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5494
Үн-түнсіз жүруді үйрендім.
Тауыстың түріндей түрлен күн.
Үйіме әкеліп бұтағын,
Иісіне сүйендім сиреньнің.
Қараңғы.Айнала қарматып
Болмады.Атпады таң да түк.
Алыстан аңсатып қойғаны
Аты бал сияқты Алматы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылағанда жұбатқан Түн еді ...

  • 0
  • 0

Жылағанда жұбатқан түн еді.
Елжірегендей-ді жүрегі.
Анамдайын аймалап,
Менімен бірге жүдеді.

Толық

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар. (Аударма)

  • 0
  • 0

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар.
Қоштасамын. Шығыста күбірлеп Күн.
«Ұмытпаймын!» дегенмін. Уақыт па?
Сендік сенім. Мен оған жүгінбеппін.

Толық

Жақсы сөз...

  • 0
  • 0

Жақсы сөз, сенің жалғыз тыңдауда емің.
Тыңдаса сымбатты да, сындарлы едің.
Ұшқан құс саған деймін ұқсайды ма-
Төбемнен ағып өткен жылдар легін?

Толық

Қарап көріңіз