Өлең, жыр, ақындар

Левитанның өлімі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1975
Жасыл теңіз,
Қоңыр самал,
Шағыр бұлт.
Тарғыл аспан.
Көк жапырақ,
Сары мүк.
Соған қарап қатып қалды Левитан
Содан басқа дүниенің бәрі ұмыт.
Ұлы шебер, о табиғат құдірет,
Соғасың- ау сом тұлғаны бір рет.
Левитанды алды дереу тұтқындап,
Қайталанбас сиқырлы сол сурет.
Табиғаттың өзіндей дәл қайталап,
Сол суретті түсіре алар қай талант,
Қатып қалды қозғала алмай Левитан
Көзі талған жым-жырт түндей ай қарап.
Тарғыл аспан,
Қоңыр самал,
Шағыр бұлт.
Жасыл теңіз,
Көк жапырақ,
Сары мүк...
Соның бәрін сыйғызға алмай суретке
Жүрегі оның кетті кенет жарылып.
* * *
Кешір мені, мезгілсіз мазаласам,
Басым міне, жазғырып, жазаласаң!
Алматының сыймаймын көшесіне
Бір жақсы өлең кей кезде жаза қалсам.
Төбем көкке ұзарып тиіп жетіп,
Алатаудан шырқаймын биік кетіп.
Алғыс айтам тәңірге,жаратқанға –
Көтергендей аспанды иықты етіп.
Ақ жауын боп үнемі себелемей
Кейде шабыт тоқтайды келе бермей.
Онда менде жаңағы ірілік жоқ
Онда бұғып жүремін бөденедей.
Өткен күнге өкінем қыдырыспен,
Нендей пайда көрдік біз жүгірістен,
Алаңдаймын айқайлы думандарға
Таң асырған тұлпардай тынып іштен.
* * *
Бауырың бүтін, тұрғандайсың түгел сен,
Мың тірілдің, бұл жылдары бір өлсең.
Ұшып жатыр дұшпандарың қаңбақтай.
Жырларыңмен бір үшкіріп жіберсең.
Тұрғанында жырыңда от қан жүріп,
Жылдар сені ұшыра алмас шаң қылып.
Туған жермен бірге жасап кетерсің,
Өзеніндей, тауларындай мәңгілік.
Сен табиғат, табиғат сен бір ұғым,
Табиғаттай ұзақ болар ғұмырың.
Орман болар ойлы жыры шулаған,
Баяғыда өзің еккен шыбығың.
Сұңқар даусың алыс самғап шарқ ұрар,
Әрбір сөзің қайта түлеп жарқырар.
Тірі жүрген дұшпандарың тамтырап,
Өр даңқыңның дауылынан қалтырар.
* * *
Көк түтінін шұбатып аспанға атып,
Поезд жүріп барады шапшаңдатып.
Сен барасың поезда алабұртып,
Жарар еді алдыңнан тапсаң бақыт.
Жарар еді алдыңнан тапсаң бақыт.
Жарар еді бір күні сені поезд
Жібермесе түтіндей аспанға атып.
* * *
Үлкендік бар, кішілік бар,
Тағылық бар, кісілік бар.
Бірі саған у береді,
Бірі саған ішіріп бал.
Бірі саған жас жапырақ,
Бірі саған тас топырақ.
Бірі сені дана етсе,
Бірі етер қас-ақымақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын өлімі

  • 0
  • 0

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.

Толық

Құдық

  • 0
  • 0

Шел қысып, күн күйдіріп,
Маңдайдан тер жосылған.
Жапан түзде бір құдық
Ұшырады тосыннан.

Толық

Өсиет

  • 0
  • 0

Тұрмын алып бас киімді
Туысқандар қабырында.
Көздерімнен жас құйылды
Жаным батып ауыр мұңға.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар