Өлең, жыр, ақындар

Туған жерге ода

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2619
Аспанның күлімдеген
Миллион мың көздеріндей,
Алғашқы дірілдеген
Махаббат сөздеріндей.
Шеру күйін шерткен қолбасыдай
Көктемнің үлбіреп үзілген көз жасындай.
Мың өзендер мен
Мың көлдердің бастауындай.
Ақ сәулелері құйылған
Апрель аспанындай.
Қыранның қиядағы ұясындай,
Бабаның аманат мұрасындай,
Назды дауыс нәзіктіктей,
Төтеннен жол салатын тапқырлықтай.
Жаңа жылдың жарқыраған отындай,
Ар-намыстың таразыгер сотындай.
Өсектердің өрмегіне шатылмай,
Өлеңдерін күркіреткен ақындай.
Мөлдіреген меймандос көңілдеріндей,
Ерліктей.
Өз салмаған өзі білетін жеңілденбей
Өрліктей.
О, туған жер, тәңірім,ием де сен,
Тым арзан сөз жәй ғана сүйем десем.
Құлар едім желге ұшып қу бұтақтай,
Бір өзіңе сүйенбесем.
О, туған жер, сенсің менің күн,айым,
Сыйынатын бір өзіңсің, құдайым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұлтанмахмұт қабірінде

  • 0
  • 0

Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.

Толық

Амудария — каспий

  • 0
  • 0

Айдалада, айналада
Ұйытқи соққан құм дауыл.
Аспанда күн қайнағанда
Қурап ұшар қырда гүл.

Толық

Ұсқынсыз біреу елестеп

  • 0
  • 0

Шайхана, шашлык, көк жалын,
Көбікті сыра қолда ойнап;
Кеудені ұрып көкжалын
Тентіреп ішіп түн бойлап.

Толық

Қарап көріңіз