Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Адамзат өрісі

Иоганн Вольфганг фон Гёте

Адамзат өрісі

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 338
(1779)

Баяғыда, ерте заманда,
Әулие баба сұстанған
Сабырлы қолмен ғаламға,
Күркіреген бұлттардан,
Нажағайды иіріп,
Ашқарақ жерге сепкенде,
Рия шапан етегі,
Айрылмай әрең қалыпты,
Сәбидей діріл қағыпты,
Кеудесі пәк налыпты.
Өмірімізді тұр қоршап,
Айналамыз тар шеңбер.
Адамзат өзі арқандап
Өмірін қояр, ол рас,—
Шынжырға мәңгі шек болмас.

Иоганн Вольфганг фон Гёте адамзат өрісі Иоганн Вольфганг фон Гёте өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Диірменші қызының өкініші

  • 0
  • 0

Бозбала
Жоғал, аулақ! Кет деген соң, кет бірден!
Ар алдында өзіме серт еттім мен.
Хауа апаның жатырына тартқансың,

Толық

Зылиха

  • 0
  • 0

Безбеймін мен ақыннан!
Сырымыз бір айнымас.
Арбадың сен, алқынған,
Жүрегімді ару жас.

Толық

Су үстіндегі рухтар әні

  • 0
  • 0

Адам көңілі ағын судай:
Аспаннан түсіп, аспанға ұмтылар.
Аспаннан қайталап
Жер-анаға келіп қонар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер