Өлең, жыр, ақындар

Шұғынық

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 834
Іштей сенің сырларыңды ұғынып,
Күн көзіңнен көкірегім жылынып.
Қала қызы бір иіскеп көрсін деп,
Теріскейден теріп келдім Шұғынық!

Сені көрсем көзімнен нұр шұбырып,
Келбетіңе көп қараймын, сыр ұғып.
Қала мұңын қаққа бөліп қайтеміз,
Дала гүлін иіскеші құнығып.

Ескі күйден, есің, санаң тынығып,
Шықшы қане, шырайлана құбылып,
Құшарлана құшақташы сұлуым,
Құшағыңа толтырдым ғой Шұғынық!

Қырсық қала тұра берсін құбылып,
Таудың ұлы тастан кетпес жығылып,
Пәк сезімнің, парқын біліп ұсынам,
Ақ сөзімнің анты болсын-Шұғынық!

Жаратқан соң, ТӘҢІР таудың ұлы ғып,
Қала қызы адалдықтың құнын ұқ.
Тағдыр деген жауынға да, дауылға.
Үзілмесін жүректегі Шұғынық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баспан тау

  • 0
  • 0

Сенен құдірет сеземін, Баспаным нән,
Аю демі еседі қош қарыңнан.
Қызыл-жасыл жайнаған дүние-ай деп,
Құбылады шуаққа таста қынаң.

Толық

Сезімің

  • 0
  • 0

Сезімің
суалды деп сезіктен бе,
Сөз боратпа,
мен жайлы кезіккенге

Толық

Адасу...

  • 0
  • 0

Көңіл де,
Бесқасқам да ала қашып,
Тау ішінде адастым, қара басып.
Ай тумаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар