Өлең, жыр, ақындар

Шұғынық

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 827
Іштей сенің сырларыңды ұғынып,
Күн көзіңнен көкірегім жылынып.
Қала қызы бір иіскеп көрсін деп,
Теріскейден теріп келдім Шұғынық!

Сені көрсем көзімнен нұр шұбырып,
Келбетіңе көп қараймын, сыр ұғып.
Қала мұңын қаққа бөліп қайтеміз,
Дала гүлін иіскеші құнығып.

Ескі күйден, есің, санаң тынығып,
Шықшы қане, шырайлана құбылып,
Құшарлана құшақташы сұлуым,
Құшағыңа толтырдым ғой Шұғынық!

Қырсық қала тұра берсін құбылып,
Таудың ұлы тастан кетпес жығылып,
Пәк сезімнің, парқын біліп ұсынам,
Ақ сөзімнің анты болсын-Шұғынық!

Жаратқан соң, ТӘҢІР таудың ұлы ғып,
Қала қызы адалдықтың құнын ұқ.
Тағдыр деген жауынға да, дауылға.
Үзілмесін жүректегі Шұғынық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкжалдың күрсінісі

  • 0
  • 0

Көкірек-көзбен Көкке өрлеп,
Айға азу биледім.
Бүлкек желіп, бөктерлеп,
Жол ұшында түнедім.

Толық

Түнгі жол…

  • 0
  • 0

Жар болшы, жалғыз Жасаған,
Мінгенім тарпаң-қашаған.
Қайрақ тастарға қамығып,
Қасаң тағасы босаған.

Толық

Жанның түнгі тылсымы

  • 0
  • 0

Айға лақтырып шылбыр ұшын,
Айдалада түн қаттым.
... үкідауыс үңгір ішін
Үр қызына тыңдаттым!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер