Өлең, жыр, ақындар

Бұрмасай

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 239
Дәтіңді мойыл арбаса.
Өмір деп салдым өлеңді.
Өкінген сәтім – далбаса.

О, ғажапбері құлдилап,
Келеді баяу, қыз бала.
Алдынан шықтым ылдилап,
Қара тоғайдан қызғана.

Шолпысы – шолпан-жұлдыздан.
Жүзігі - Күннен,сырғасы - Ай,
Ал, енді мені бұл қыздан
Адастыра көрме, Бұрмасай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Муза

  • 0
  • 0

Музамның маңдайында
нұры бар жарық Айдың!
Талдырмаш тал бойынан
табылмас тарыдай мін.

Толық

Ішкі шер!

  • 0
  • 0

Ұсақ тірлік
байлайды амал қанша,
Шаруа бітпес
жалғаннан жоғалғанша.

Толық

Баспан тау

  • 0
  • 0

Сенен құдірет сеземін, Баспаным нән,
Аю демі еседі қош қарыңнан.
Қызыл-жасыл жайнаған дүние-ай деп,
Құбылады шуаққа таста қынаң.

Толық

Қарап көріңіз