Өлең, жыр, ақындар

Қараша

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 843
Қоштасу айы – қараша.
Үйренді дәтім Жалғанға.
Мұңның өзі де – тамаша,
Өмірді ұға алғанға?
Адасқақтармыз – біз әлі,
Тағдырдың тармақ жолынан...
Алысқа құстар ұзады.
Еріп кетсем ғой соңынан!
Ыңылдап жүрсе үнемі,
Адамдар,
Мұңға бөленіп!
Кері ақпас уақыт, білемін.
Қоңырлау, сірә, өлеңім?
Шілік те, тал да қалтырап,
Шеңгел де тоңды-ау Түздегі.
Қайыңдарды да, балтыры ақ,
Өкпелеткендей Күз желі...
Қоштасу айы – қараша.
Мен бармын – үміт үзбейтін.
Қызғана сүйем оңаша,
Өмірдің осы қыз кейпін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаймақ түсті су бетіне

  • 0
  • 0

Қаймақ түсті су бетіне,
Қазан демі салқындап.
Күздің жанды суретіне
Құшақ аштым, аңқылдап!

Толық

Жер тарпыса, желқанат күрең дөнен

  • 0
  • 0

Жер тарпыса, желқанат күрең дөнен,
Тағылығым ұстайды, тарпаңдығым.
Құлағынан басып ап, жүгендеп ем,
Құрысынан жазылды арқам бүгін.

Толық

Көздері - күн, кірпігі - нұр

  • 0
  • 0

"Күрсінгенім" - деп
түсін күн күркірін,
Мың сұрақтан
құралған мың бір түнім.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер