Өлең, жыр, ақындар

Қараша

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 830
Қоштасу айы – қараша.
Үйренді дәтім Жалғанға.
Мұңның өзі де – тамаша,
Өмірді ұға алғанға?
Адасқақтармыз – біз әлі,
Тағдырдың тармақ жолынан...
Алысқа құстар ұзады.
Еріп кетсем ғой соңынан!
Ыңылдап жүрсе үнемі,
Адамдар,
Мұңға бөленіп!
Кері ақпас уақыт, білемін.
Қоңырлау, сірә, өлеңім?
Шілік те, тал да қалтырап,
Шеңгел де тоңды-ау Түздегі.
Қайыңдарды да, балтыры ақ,
Өкпелеткендей Күз желі...
Қоштасу айы – қараша.
Мен бармын – үміт үзбейтін.
Қызғана сүйем оңаша,
Өмірдің осы қыз кейпін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер тарпыса, желқанат күрең дөнен

  • 0
  • 0

Жер тарпыса, желқанат күрең дөнен,
Тағылығым ұстайды, тарпаңдығым.
Құлағынан басып ап, жүгендеп ем,
Құрысынан жазылды арқам бүгін.

Толық

Бұрымыңа қызыл-жасыл гүл өрген

  • 0
  • 0

Бұрымыңа қызыл-жасыл гүл өрген,
Бұрын қалай байқамағам сен қызды?!
Көңілімнен бұлттар көшіп!..
Мың ермен

Толық

Қаймақ түсті су бетіне

  • 0
  • 0

Қаймақ түсті су бетіне,
Қазан демі салқындап.
Күздің жанды суретіне
Құшақ аштым, аңқылдап!

Толық

Қарап көріңіз