Өлең, жыр, ақындар

Қараша

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1017
Қоштасу айы – қараша.
Үйренді дәтім Жалғанға.
Мұңның өзі де – тамаша,
Өмірді ұға алғанға?
Адасқақтармыз – біз әлі,
Тағдырдың тармақ жолынан...
Алысқа құстар ұзады.
Еріп кетсем ғой соңынан!
Ыңылдап жүрсе үнемі,
Адамдар,
Мұңға бөленіп!
Кері ақпас уақыт, білемін.
Қоңырлау, сірә, өлеңім?
Шілік те, тал да қалтырап,
Шеңгел де тоңды-ау Түздегі.
Қайыңдарды да, балтыры ақ,
Өкпелеткендей Күз желі...
Қоштасу айы – қараша.
Мен бармын – үміт үзбейтін.
Қызғана сүйем оңаша,
Өмірдің осы қыз кейпін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылды аңсау

  • 0
  • 0

Қайтемін, қалада үйім.
Шертемін дала күйін.
Сыртымнан күн күлгенмен,
Ішімде ала құйын!

Толық

Қара қаншық!

  • 0
  • 0

Көрші шалда
бар еді қара қаншық,
Көп үрмейді,
көп итпен жағаласып.

Толық

Қызыл гүл

  • 0
  • 0

Сені ойласам әуелейді ән-сезім,
Қиялымды құз басынан асырдым,
Қызыл тілдің ұшындағы жан-сөзін,
Қызыл гүлдің қауызына жасырдым.

Толық

Қарап көріңіз