Өлең, жыр, ақындар

Қаражал

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 527
Менің жаным қоштасуға осал-ақ,
Туған жердің тауын жүрмін тасалап.
Қаражалға қағанағын жаруға,
Қара бұлттар көп келеді бошалап.

Ақ бас шыңға бауырларын емізіп,
Бұйра бұлттар жантаяды бел үзіп.
Жұпар жұтып, ер-тоқымды жастанам,
Ақ жусанды айғырыма жегізіп.

Жүрегімде әр нотасы жаңбырдың,
Әр жартаста мұңдарымды қалдырдым
Аспан шешем, бұлтты күні толғатып,
Айлы түнде тауда туған-ТАҒДЫРМЫН.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәрін сезіп-білетін бұлт ішінен

  • 0
  • 0

Бәрін сезіп-білетін бұлт ішінен,
Сыр ұғамын тамшылар күлкісінен.
Содан кейін сімірем дүние-ай деп,
Қымыздықтың саумалын үрпісінен.

Толық

Арқыраса тарпаң күреңім

  • 0
  • 0

Арқыраса тарпаң күреңім,
Бал-бұл да жанар түр-өңім.
Көнеден қалған көзімсің,
Күміс көмкерген жүгенім.

Толық

Қараша

  • 0
  • 0

Қоштасу айы – қараша.
Үйренді дәтім Жалғанға.
Мұңның өзі де – тамаша,
Өмірді ұға алғанға?

Толық

Қарап көріңіз