Өлең, жыр, ақындар

Қаражал

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 848
Менің жаным қоштасуға осал-ақ,
Туған жердің тауын жүрмін тасалап.
Қаражалға қағанағын жаруға,
Қара бұлттар көп келеді бошалап.

Ақ бас шыңға бауырларын емізіп,
Бұйра бұлттар жантаяды бел үзіп.
Жұпар жұтып, ер-тоқымды жастанам,
Ақ жусанды айғырыма жегізіп.

Жүрегімде әр нотасы жаңбырдың,
Әр жартаста мұңдарымды қалдырдым
Аспан шешем, бұлтты күні толғатып,
Айлы түнде тауда туған-ТАҒДЫРМЫН.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілім-ай

  • 0
  • 0

Көңілім-ай әр неге шалқымалы,
Тебірентер қаздың да қаңқыл-әні!
Мына қайран өмірдің шын болмысын,
Кім біледі, көргем жоқ бәлкім әлі?!.

Толық

Меланхолия

  • 0
  • 0

Жегідей жейді кей мұңым,
Ішімнен жүрмін кетіліп.
Келмеске кеткен күндерім—
секірген секек кекілік!..

Толық

Біздің ауыл

  • 0
  • 0

Тарбағатайдың теріскейіндегі өзендер,
құлдыраңдаған әр бұлақ,
біздің Үш Төбеден басталған.
Көне дәуірдің сырын шертетін кезеңдер,

Толық

Қарап көріңіз