Өлең, жыр, ақындар

Қаражал

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 666
Менің жаным қоштасуға осал-ақ,
Туған жердің тауын жүрмін тасалап.
Қаражалға қағанағын жаруға,
Қара бұлттар көп келеді бошалап.

Ақ бас шыңға бауырларын емізіп,
Бұйра бұлттар жантаяды бел үзіп.
Жұпар жұтып, ер-тоқымды жастанам,
Ақ жусанды айғырыма жегізіп.

Жүрегімде әр нотасы жаңбырдың,
Әр жартаста мұңдарымды қалдырдым
Аспан шешем, бұлтты күні толғатып,
Айлы түнде тауда туған-ТАҒДЫРМЫН.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкжалдың күрсінісі

  • 0
  • 0

Көкірек-көзбен Көкке өрлеп,
Айға азу биледім.
Бүлкек желіп, бөктерлеп,
Жол ұшында түнедім.

Толық

Айман бұлақ

  • 0
  • 0

Айнадай Айман бұлақ,
Жағасы – жайлау-құрақ.
Ағады ағыл-тегіл,
Ақмаңдай сайдан құлап.

Толық

Ауылды аңсау

  • 0
  • 0

Қайтемін, қалада үйім.
Шертемін дала күйін.
Сыртымнан күн күлгенмен,
Ішімде ала құйын!

Толық

Қарап көріңіз