Өлең, жыр, ақындар

Қызыл гүл

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 357
Сені ойласам әуелейді ән-сезім,
Қиялымды құз басынан асырдым,
Қызыл тілдің ұшындағы жан-сөзін,
Қызыл гүлдің қауызына жасырдым.

Қызыл гүлдің күлтелері дірілдеп,
Жеткізіп тұр ішімдегі дауысты.
Ерініңмен тым еріне күбірлеп,
Саусағыңмен нұсқап қалдың алысты.

Мен де дереу қарай қалдым күнсалып,
Аққу екен, көз ұшынан ұзады.
Бір сәт лезде көңілімді мұң шалып,
Тәтті ойымды күдік-алаң бұзады.

Қызыл гүлді құшақтадың қымбаттым,
Саған ауған ақыл-есім ауаным.
Жүректегі жасырынған жұмбақтың,
Күллі әлемге жая салшы жауабын..!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғатым!

  • 0
  • 0

Мен жылап ем, көңілшек Тау жылаған.
Қайыңның да көз жасы тамшылаған.
Ай тұмсығын тығады қолтығыма,
Ал, қойнымда бұлттар бар маужыраған.

Толық

Бұрмасай

  • 0
  • 0

Дәтіңді мойыл арбаса.
Өмір деп салдым өлеңді.
Өкінген сәтім – далбаса.
О, ғажапбері құлдилап,

Толық

Абадан

  • 0
  • 0

Тәңір-Ійем – Тау.
Ақпан...
Нұр бусанта, таң атқан.
Сирағымда – жау-қақпан.

Толық

Қарап көріңіз