Өлең, жыр, ақындар

Бөтен

  • 21.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1710
Жоғалтып алғандаймын өзімді мен,
Секілді өзгенікі сөзім кілең.
Көңілі қалмасын деп көлгір сөйлеп
Жалғандық жөргегінде көз ілдірем.

Ой – бөлек,
Одан шыққан сезім бөлек
екені екібастан сезілді ерек.
Баяғы пәк қалпыма оралуға
Өзіме бере алмадым өзім көмек.

Өрісте ем,
Одан жеріп елге келдім,
Періште ем,
Төмен түсіп пенде болдым.
Тәнім сау болғанымен жаным сырқау,
Келмейді жөнге көнгім,
Емге көнгім.

Бағзыда қысылушы ем қысылмасқа,
Ал, бүгін қысылудан қысыр қасқа.
Өзіме ұқсағанмен өзім түрім,
Өзгерген ісім басқа,
Ішім басқа.

Биязы ем, мамықтайын майдалаған,
Майдалық мекен тапты айдаладан.
Түрпілер ортасына түскеннен соң
Түгімді тікірейтпей қайда барам?!

Өзгердім...
Қомағайлау құлқымды ана
жасамай көзжұмбайлық, жұртым, қара.
Басып ап болмысымды басқа біреу,
Өзіме ұқсап тұрған сыртым ғана.

Мен деген –
Болмаған соң көпке бағам,
Жерде емес, жасайын деп көкке қадам
өрекпіп өзге өріске шығып кетіп,
Өзіне орала алмай кеткен адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдар

  • 0
  • 0

Бұл қазақты кім айтқан ақымақ, – деп,
Жағынуды ойлайды жатып ап тек.
Бастығына бозаң түс ұнар болса,
Әп-сәтінде қояды атын әктеп.

Толық

Күлу

  • 0
  • 0

Дос шалқып шаттығымнан,
жатым жүдеп,
Құдай-ау, қашан күлдім ақырғы рет.
Қанша жыл қасарысып қысыр тірлік

Толық

Өмір деген...

  • 0
  • 0

Өмір деген – іші айғай,
сырты шу,
Көп нәрсеге, жоқ нәрсеге қырқысу.
Қоңыр белде көк серкені тартысу,

Толық

Қарап көріңіз