Өлең, жыр, ақындар

Меланхолия

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 292
Жегідей жейді кей мұңым,
Ішімнен жүрмін кетіліп.
Келмеске кеткен күндерім—
секірген секек кекілік!..

Жастығым өтіп барады,
Ілесіп дүрмек-дүбірге.
Жер беті-қайғы аралы,
Толқыған шері іңірде.


Жаншыды жанды құз құлап,
Құлазып жүрмін өмірден.
Санамды мың ой сызғылап,
Миымды күдік кемірген.

Мейірім оты жоғалған,
Қоғам да кердең, ашулы.
Қайда бастайсың о, жалған?,
Тау-тасқа соғып басымды.

Торланған тұман төбемде,
Көкжиегім де кең еді.
Бәймәлім басқа Әлемге,
Ұшып-ақ кеткің келеді!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыбай

  • 0
  • 0

Жасыбай көл- сағыныштан жаралған,
Көз жасындай
жәудіреген көп қыздың!
Тулап-тулап алатұғын әр алуан,

Толық

Терезем

  • 0
  • 0

Тереземді бір ашамын, бір жауып.
Қарамақпал түн келді.
Көңілдегі пәк ойларым бүр жарып,
жұлдызданып үлгерді.

Толық

Бұрмасай

  • 0
  • 0

Дәтіңді мойыл арбаса.
Өмір деп салдым өлеңді.
Өкінген сәтім – далбаса.
О, ғажапбері құлдилап,

Толық

Қарап көріңіз