Өлең, жыр, ақындар

Меланхолия

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 403
Жегідей жейді кей мұңым,
Ішімнен жүрмін кетіліп.
Келмеске кеткен күндерім—
секірген секек кекілік!..

Жастығым өтіп барады,
Ілесіп дүрмек-дүбірге.
Жер беті-қайғы аралы,
Толқыған шері іңірде.


Жаншыды жанды құз құлап,
Құлазып жүрмін өмірден.
Санамды мың ой сызғылап,
Миымды күдік кемірген.

Мейірім оты жоғалған,
Қоғам да кердең, ашулы.
Қайда бастайсың о, жалған?,
Тау-тасқа соғып басымды.

Торланған тұман төбемде,
Көкжиегім де кең еді.
Бәймәлім басқа Әлемге,
Ұшып-ақ кеткің келеді!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызағаш

  • 0
  • 0

Қызағаш... қырау сырғалы...
Қолында – күміс білезік.
Мыстан-жел осып тырнағы,
Жаныңды тұр ма мұң езіп?!

Толық

Терезем

  • 0
  • 0

Тереземді бір ашамын, бір жауып.
Қарамақпал түн келді.
Көңілдегі пәк ойларым бүр жарып,
жұлдызданып үлгерді.

Толық

Көзқарастыру

  • 0
  • 0

"Көз қарастырайық"-дедің де,
От жанарыңды қададың.
Шарпыған жұпар демің бе?
Өртеніп іштей барамын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер