Өлең, жыр, ақындар

Қайда тұрасыз дейсің

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 486
Көшесі алыппен аталатұғын,
Бақтары гүлмен жасанатұғын.
Қыраны көкке көтерілерде,
Алатау қарттан бата алатұғын.

Жүзімді желге сүйдірмейін деп,
Тәнімді күнге күйдірмейін деп.
Әйнектерімді жапырақ жапқан,
Қабаттап лыпа кидірмейін деп.

Қыздары сұлу көзі жайнаған,
Ғашық болмасқа тегі қоймаған.
Біреудің жанып бақыт жұлдызы,
Біреудің қаңғып соры қайнаған.

Қарбалас тірлік санада күмән,
Біресе жаңбыр, біресе тұман.
Жағасы-жайлау, етегі-шаһар,
Алматы дейтін қалада тұрам.

Жыр жазып тауысам сияның бәрін,
Қағазға ойдың жиямын нәрін.
Бір азаматтың алақанындамын,
Біраз кісінің қиялындамын…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен...

  • 0
  • 0

Сен сөзсің.
Жұрнағы кетіп, түбірі қалған.
Сен әнсің.
Әуені кетіп күбірі қалған.

Толық

Өткен күндер мазалады көп мені

  • 0
  • 0

Өткен күндер мазалады көп мені,
(Күлген бейнең көз алдымнан кетпеді).
Біздерге ортақ ештеңе де жоқ деме,
Ай менен күн бар жұлдыздар, оттегі.

Толық

Ата жұрт

  • 0
  • 0

Ата жұрт саған жетпей тынбас балаң,
Қыранды қыран деме шыңға аспаған.
Тйеп ап жырдан жасау келіп тұрмын,
Демеңдер көш оңбайды қыз бастаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар