Өлең, жыр, ақындар

Көл бойындағы ой

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 586
Түн құшағы сақтағанмен сырды ұзын,
Көргіміз кеп асығамыз күн жүзін.
Салқындықты өлердейін жек көрген,
Қарлы таудың кешіріңдер бір қызын.

Күндеріме куə болған кешегі,
Үнсіздігім,салқындығым есебі.
Сүйе тұра сездіруді ар көрген,
Қабағымның салқындығы жетеді.

Басқа суық еріп алмай қал менен,
Мейірім ғой тіршілікке сəн берген.
Қысқа күнде қырық рет құбылып,
Ұнау үшін көлеңкем сан өзгерген.

Қабақ қырау, құлағымда ай сырға,
Куə болмас ай мендегі қай сырға?
Ағаштардың арасына көп барам,
Жапырақтың жасын сүртіп қайтуға…

Тамшы теріп,көл бойында бой жетіп,
Таң бозынан құс біткенді сөйлетіп,
Жүрсем дағы шомылмадым көлге мен,
Адамдарды түсінбеймін кейде түк.

Құтылмайсың,
Жан ұшырта қаш мұңнан,
Ем іздерсің дертке дауа асқынған.
Көлді аяймын, тітіркеніп денесі,
Жағалауға өзін өзі лақтырған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс көргейсің

  • 0
  • 0

Бұлыңғырлау ертеңді қиял ғылып,
Жүруші ек, ұялшақ қыз ұяң жігіт.
Арманшыл ек сондықтан көңілдерден,
Жетелейтін қыйырдан қиянға үміт.

Толық

Жауған шығар

  • 0
  • 0

Жауған шығар Алтайға қырбақ деген,
Қараша бұл өмірге бізді ап келген.
Балаң ақын болуға жарамай жүр,
Шеше саған жаза алмай бір жақсы өлең.

Толық

Кетті бірге

  • 0
  • 0

Жолға аттандың тайпалтып сал күреңмен,
Лажсыз мендей орнында қалды бөлмең.
Қайта айланып білсем де келмесіңді,
Жақынырақ жаныма болды бөлмең.

Толық

Қарап көріңіз