Өлең, жыр, ақындар

Көл бойындағы ой

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 512
Түн құшағы сақтағанмен сырды ұзын,
Көргіміз кеп асығамыз күн жүзін.
Салқындықты өлердейін жек көрген,
Қарлы таудың кешіріңдер бір қызын.

Күндеріме куə болған кешегі,
Үнсіздігім,салқындығым есебі.
Сүйе тұра сездіруді ар көрген,
Қабағымның салқындығы жетеді.

Басқа суық еріп алмай қал менен,
Мейірім ғой тіршілікке сəн берген.
Қысқа күнде қырық рет құбылып,
Ұнау үшін көлеңкем сан өзгерген.

Қабақ қырау, құлағымда ай сырға,
Куə болмас ай мендегі қай сырға?
Ағаштардың арасына көп барам,
Жапырақтың жасын сүртіп қайтуға…

Тамшы теріп,көл бойында бой жетіп,
Таң бозынан құс біткенді сөйлетіп,
Жүрсем дағы шомылмадым көлге мен,
Адамдарды түсінбеймін кейде түк.

Құтылмайсың,
Жан ұшырта қаш мұңнан,
Ем іздерсің дертке дауа асқынған.
Көлді аяймын, тітіркеніп денесі,
Жағалауға өзін өзі лақтырған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Көрмеген соң көсеуге де таң қалып,
Көп ұмтылдым биіктерге қарманып.
Әке сенмен бірге кеткен бақытты,
Мына өмірден көп іздедім сандалып.

Толық

Қақ бөлініп өтуде біздің өмір

  • 0
  • 0

Ауылдан аттану,
Көздерін көлдерімнің жаудыратып,
Сүйегін тауларымның саудыратып,
Ауылдан мен аттанғам.

Толық

Шешеме хат

  • 0
  • 0

Өмір бердің, бұрым бердің, бой бердің,
Жақсылармен бір жүрсін деп ой бердің.
Өрнек салып өтемін деп өлеңмен,
Түрлендіріп есін алдым сөйлемнің,

Толық

Қарап көріңіз