Өлең, жыр, ақындар

Туған жерге махаббат

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1471
Сағындым сотқар өзен пүліш белді,
Сағындым көлбіреген күміс көлді.
Бір жылдай оралмап ем туған мекен,
Жаным жүдеп төзімім жіңішкерді.

Тауды меннен қызғанып боз тұманың,
Жыршы құсың силаған сөз тұмарын.
Мың айланып аяңды ұшсам дағы,
Қанған емес ешқашан көз құмарым.

Орманың сыр сыйлайды ақындарға ,
Табиғатпен жүрегі жақындарға.
Тұп-тұнық бұлағыңды ішіп өстім,
Судай тұнық болмасқа қақым бар ма?!

Өз ұрпағым жырымен тербесін деп,
Қанаттылар құлашын сермесін деп,
Сені әдейі шеткері жаратқан-ау,
Көзі сұқты адамдар көрмесін деп.

Қара таудан қара бұлт шүйілгенде,
Ұқсайды қарт қамшысын үйіргенге.
Шалғай жаралғаныңды мақтан етем,
Қымбат нәрсе жатады қыйын жерде!

Қарайлаймын қырқадан асып барып,
Ата жұрттан жүрсем де бақыт тауып.
Сенің бійік шоқыңа қонайын деп,
Көп ұштым басқа тауға машықтанып.

Сұлу мекен кіресің түсіме ерен,
Сырлас едім тоғайдың құсыменен.
Өлсем бір күн өлермін саған деген,
Махаббаттың тартылыс күшіменен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырат мені шаршатты

  • 0
  • 0

Біз сыртынан жанап өткен таныс бақ,
(Себебі онда тек ғашықтар табыспақ).
Күте ме екен?
Қырат мені шаршатты,

Толық

Қыл кепеш

  • 0
  • 0

Ана дейтін құдірет алыптың да,
Өнерлісін қояды халық сынға.
Нағашы апайымыз болушы еді,
Құралай көз, қыр мұрын, нәзік тұлға.

Толық

Төзімімді тауып алғам

  • 0
  • 0

Төзімімді тауып алғам тауымнан,
Сіркіреуді үйренгенмін жауыннан.
Дарқандықты қабылдағам даладан,
Дала болып кейде жаным ауырған.

Толық

Қарап көріңіз