Өлең, жыр, ақындар

Көктем келер

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 587
Бұлт айықса аспанды тұмшаламай,
Өтер ме едік алаңсыз күн санамай.
Жатыр дел-сал алматы туыттан соң,
Талығып қалғып кеткен тұмса анадай.

Бақтар жоқ аый беретін алмасынан,
Жолдар жатыр сыз өтіп жамбасынан.
Сары алтын сырғалар-жапырақтар,
Әлі күнге түспей тұр тал басынан.

Шарлаған көк жиегін мұз балағы,
Ала тау қалай ғана міз бағады.
Ол мынау ару қала Алматыны,
Жел түгіл самалдан да қызғанады.

Жолдардың кейі таныс ,кейі бөтен,
Арманды Алатауға бейім етем.
Алматы қалай жылы деп сұрасаң,
Ол деген Ала таудың пейілі екен.

Сыйы бұл бізге берген жаратқанның,
Шықсам дап бійігіне талаптандым.
Тау солай қар жастанып мұз төсенген,
Тірліктің тартамын деп бар аптабын.

Жапырақ сыбырына ұйып қалсам,
Кеудеңе құдірет қой құйып та алсаң.
Абайдың даңғылында ұзақ жүрем,
Ойыма сүрлеу таппай тұйықталсам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылым

  • 0
  • 0

Тауға қарап елестетем тау ұлын,
Кербез жота- маңғаз мүсін бауырым.
Ағайынның пейіліндей тап-таза,
Тұнық еді ауа, суың, жауының.

Толық

Осы емес

  • 0
  • 0

Тиегін сырдың ағытармын мен,
Қалжың мен ептеп қағытармын мен.
Көкірегің кілтін таппаспын бірақ,
Жүрегің сенің бос емес.

Толық

Тұман

  • 0
  • 0

Мен тауларға, таулар маған құмартып,
Таудың үстін бұлттар қаптап, мұнартып.
Тартатынбыз тараған соң мектептен,
Жирен атқа ұсақ-түйек жүк артып.

Толық

Қарап көріңіз