Өлең, жыр, ақындар

Жездеге жыр

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 419
Тарту етіп тағдырың жезделікті,
Бір кездегі мінезің өзгеріпті.
Мейір шапағатыңды көз көріпті,
Жыр арнайтын өзіңе кез келіпті.

Тірлігіңнің сыр түйіп көктемінен,
Біздің жаққа қыдырып көп келіп ең.
Әпекемді той жасап әкеткен күн,
Мен өзіңді ең алғаш жек көріп ем.

Тағдырға осал жандармыз досқа мықты,
Қия алмай көздерден жас тамыпты.
Әке орнын жүргенде толтыра алмай,
Әпекемнің бөлмесі бос қалыпты.

Кім түсінген бұлтартпас заңдылықты,
Алдарыңнан қарсы алып таң күліпті.
Балғын ойым онда ойлап жете алмапты,
Бастап бара жатыр деп мәңгілікті.

Аға болып бірде ақыл ағытасың,
Қалжың сөзбен кей кезде қағытасың.
Мейірің көп ағалық, жезделіктен,
Сыйлаймын.қалжың сөзбен тағы ұтасың.

Қорған болдың тауы бар дала сынды,
Ескермейсің есірсем таласымды.
Жар Жезде аға – бірде аға, бірде жезде,
Сағағанн а осы аасымды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боранда

  • 0
  • 0

Қатты соққан долы боран жүргізбей,
Тұр шаттықтың қақпасынан кіргізбей.
Қарсы қарап жүріп келем сонда да,
Қасіретімді еш пендеге білгізбей.

Толық

Досыма

  • 0
  • 0

Гүл жамылып тұрса да төңірегі,
Мынау қала елсіздей көрінеді.
Тым болмаса досым-ау бір келіп кет,
Өзің келмей табылмас көңіл емі.

Толық

Қалжың

  • 0
  • 0

Сені кеттім сағынып (бірақ қалжың),
Ойлап жүрмін сабылып (бірақ қалжың)
Құс жастық қып қалжыңды жастанып ап,
Ептеп-ептеп ақырын сыр ақтардың.

Толық

Қарап көріңіз