Өлең, жыр, ақындар

Келбетімді ашпай Мұңды мың ағын

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2126
«Келбетімді ашпай
Мұңды мың ағын.
Сәл нәрсеге
Бүліндім һәм жыладым.
Сынып қалып
Арманымның айнасы.
Сәуле күнді
Сабылыспен құрадым.
Сезіп сен де
Пиғылдардың құрығын.
Елсіз түнге
Қасқыр болып ұлыдың.
Ешбір аяқ
Ылайламас тұнығым,
Кеуделердің
Түсінбейді құлығын.
Мен жарыққа,
Жарық маған суыды!»-
Тартып қойып
Тыңдайды ол мұрынын.
Сен де түбі
Бір айналып қазыққа,
Суып, сағың
Сынып келерсің, құлыным!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық

  • 0
  • 1

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық,
Марапат пен күтпеді олар мақтауды.
Жаныменен тұратын-ды сені ұғып,
Үйретті олар ар-ұятты сақтауды.

Толық

Аласапыран мына күн

  • 0
  • 0

Жоқ жоғалтқан сияқты жоқшы ма аспан?
Құс жолының ізінде қандай белгі?
Болмыс бізге дейін де көп сынасқан,
Аласапыран мына күн алдай ма енді?

Толық

Мені ойлап, аяп, тіпті қиналма.

  • 0
  • 0

Мені ойлап, аяп, тіпті қиналма.
Бітпейтін дау, құй даулама, құй даула.
Менің мұңым мидай дала мұңы еді,
Тола қоймас бар қажетті жиғанда.

Толық

Қарап көріңіз