Өлең, жыр, ақындар

Келбетімді ашпай Мұңды мың ағын

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2153
«Келбетімді ашпай
Мұңды мың ағын.
Сәл нәрсеге
Бүліндім һәм жыладым.
Сынып қалып
Арманымның айнасы.
Сәуле күнді
Сабылыспен құрадым.
Сезіп сен де
Пиғылдардың құрығын.
Елсіз түнге
Қасқыр болып ұлыдың.
Ешбір аяқ
Ылайламас тұнығым,
Кеуделердің
Түсінбейді құлығын.
Мен жарыққа,
Жарық маған суыды!»-
Тартып қойып
Тыңдайды ол мұрынын.
Сен де түбі
Бір айналып қазыққа,
Суып, сағың
Сынып келерсің, құлыным!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күліп тұрмын

  • 0
  • 0

Мынау ғалам үн тұнған,
Сапырылысқан бір тынбай.
Өзімді алға жіберіп,
Күліп тұрмын сыртымнан.

Толық

Туған дала, мен сенде...

  • 0
  • 0

...Не деп жүрмін мен өзі, Айға қолым созам ба?
Алыс-алыс жол соқты. Табаның тозар да.
Туған дала, мен сенде армансыз,
айналайын тозаңға...

Толық

Жапырақ - ғұмыр

  • 0
  • 0

Бір сырым бар. Кімге айтып наз ғыламын?
Күлгін түсті күндерден жаз құрадым.
Жапырақ жеңіл күрсінді, білмегендей
Тағдыры үшін кімдерді жазғырарын.

Толық

Қарап көріңіз