Ұшып өрттің үстімен
- 0
- 0
Ұшып өрттің үстімен
Қанаттарым күйді.
Кетті қаңғып көк түс,
Аяқтады ол биді.
Келбетімді ашпай Мұңды мың ағын
«Келбетімді ашпайМұңды мың ағын.
Сәл нәрсеге
Бүліндім һәм жыладым.
Сынып қалып
Арманымның айнасы.
Сәуле күнді
Сабылыспен құрадым.
Сезіп сен де
Пиғылдардың құрығын.
Елсіз түнге
Қасқыр болып ұлыдың.
Ешбір аяқ
Ылайламас тұнығым,
Кеуделердің
Түсінбейді құлығын.
Мен жарыққа,
Жарық маған суыды!»-
Тартып қойып
Тыңдайды ол мұрынын.
Сен де түбі
Бір айналып қазыққа,
Суып, сағың
Сынып келерсің, құлыным!..
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өңменімнен итерді өмір мені
- 0
- 0
Өңменімнен итерді өмір мені.
Өтіп сен де барасың бұла дәурен.
Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?
Жапырағың жалғанбас жылағанмен.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Балауса
1 орын болады мына өлең -
Күләш Құмарқызы
Балаларға керек дүние екен. -
Күләш Құмарқызы
Бала бақшадағы балаларға керек дүние екен. -
luvvxanc1k
Қазақ Әдебиетіне как раз
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі