Өлең, жыр, ақындар

Парнас

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 348
Ит талаған етегін,
Бұл қоғамға не етемін?
...Бәрін тастап шығам да,
Парнас тауға кетемін.
Жырға толы етегі,
О, Музалар мекені!
Құшағыңа ал!
Шаршатты
Жәдігөйдің жетегі.
Жанса үміттің шырағы,
Қаулар көңіл құрағы.
Қандыр, менің шөлімді,
Касталия бұлағы!
Кезсем таудың бөктерін,
Сарай тапсам көп-көрім.
(Қамқоршысы өнердің,
О, Аполлон!
Текті едің!).
Жанның сен боп күн-айы,
Сені ес көрдім ұдайы.
Құшағыңды аш, Аполлон-
Көктегі күн құдайы!
Өзге ақылын ұғам ба?
Кеттім, білем, шығанға.
Арманымның ақ тауы -
Парнас!
Саған шығам ба?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңға батқан... бұрымды...

  • 0
  • 0

Табиғаттан жанға таптым миятты,
Табиғатпен жаным егіз сияқты.
Өміріммен өзектессің, көк пен жер!
... Көңілімнен өзен болып күй ақты.

Толық

Сәттерім бар...

  • 0
  • 0

Кейде
Сезімге ерік беріп,
Көз жасымды алатын төгіп-төгіп,
Арылатын мұңымнан көбік-көбік

Толық

Ғажап па едің, ей, өмір?!

  • 0
  • 0

Арқау болдың жыр-ағынға,
Тұнжыратса тұнық түн.
Құшағыңа құладым да,
Бар мұңымды ұмыттым.

Толық

Қарап көріңіз