Өлең, жыр, ақындар

Парнас

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 364
Ит талаған етегін,
Бұл қоғамға не етемін?
...Бәрін тастап шығам да,
Парнас тауға кетемін.
Жырға толы етегі,
О, Музалар мекені!
Құшағыңа ал!
Шаршатты
Жәдігөйдің жетегі.
Жанса үміттің шырағы,
Қаулар көңіл құрағы.
Қандыр, менің шөлімді,
Касталия бұлағы!
Кезсем таудың бөктерін,
Сарай тапсам көп-көрім.
(Қамқоршысы өнердің,
О, Аполлон!
Текті едің!).
Жанның сен боп күн-айы,
Сені ес көрдім ұдайы.
Құшағыңды аш, Аполлон-
Көктегі күн құдайы!
Өзге ақылын ұғам ба?
Кеттім, білем, шығанға.
Арманымның ақ тауы -
Парнас!
Саған шығам ба?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аққала

  • 0
  • 0

Балалық шақ.
Қуаныштан шаттана,
Аппақ қардан жасаушы едім аққала.
Қардан да аппақ көңілі бар балаға,

Толық

Жанартау

  • 0
  • 0

Тау еді бұл, асқақ ед,
Мінезі де жасын, ә?!
Жаудың бәрін жасқап ед,
Жақындатпай қасына.

Толық

Мен қағазға тағдырымды көшірем...

  • 0
  • 0

Қара түн кеп басқан кезде иықтан,
Мұң келеді, күліп қойып миықтан.
Сосын... жанның жақпарынан жай ұшып,
Сезім тұрар, қабырғасы қайысып.

Толық

Қарап көріңіз