Өлең, жыр, ақындар

Парнас

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 373
Ит талаған етегін,
Бұл қоғамға не етемін?
...Бәрін тастап шығам да,
Парнас тауға кетемін.
Жырға толы етегі,
О, Музалар мекені!
Құшағыңа ал!
Шаршатты
Жәдігөйдің жетегі.
Жанса үміттің шырағы,
Қаулар көңіл құрағы.
Қандыр, менің шөлімді,
Касталия бұлағы!
Кезсем таудың бөктерін,
Сарай тапсам көп-көрім.
(Қамқоршысы өнердің,
О, Аполлон!
Текті едің!).
Жанның сен боп күн-айы,
Сені ес көрдім ұдайы.
Құшағыңды аш, Аполлон-
Көктегі күн құдайы!
Өзге ақылын ұғам ба?
Кеттім, білем, шығанға.
Арманымның ақ тауы -
Парнас!
Саған шығам ба?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара гүл

  • 0
  • 0

Түсінгенге – тағдырында,
Көз жасындай нала жүр.
Шалықтырар жанды мұңға,
Қырда өсетін қара гүл.

Толық

Бұл дүниеде ең тәтті не, білдің бе?

  • 0
  • 1

Жанды тербеп жақсылықтың сый-үні,
Мойындайды мұны жұрттың дүйімі.
Адамзатқа әлімсақтан құдірет,
Ана деген - ұлылықтың биігі.

Толық

Сен барсың жер бетінде...

  • 0
  • 0

Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар