Көктемгі элегия

Тағдыр-сахна.
Тақырыбы – өткенім,
Басты рольде мен ойнадым теп-тегін.
Өткенімнен өрнек іздеп жүргенде,
Сен де келіп қалғаның ба, көктемім?
Туралықтан түсер неге құным кіл?
(Саған сырды айтқандағы түрім бұл).
Бір тамшы жас жанарымда мөлдіреп,
Мына ғалам тартып кетті бұлыңғыр.
Ей, аспан жақ, күркіре,
Жаным менің жонылуда түрпіге.
Жылғалардан сылдыраған бұлақтар,
Ұқсайды екен, бір кездегі күлкіме.
Қасарысып, алға басып бір адым,
Сүріндім де, құладым.
Қуаныштан жылағанда көк пен жер,
Мен қосылып жыладым.
Қоңырауын қаққанменен тіршілік,
Қыр астында қуаныш жүр қырсығып.
Көзі сенбей, көктем келді дегенге,
Күнгей беттен қылтияды бір шыбық.
Жүрегімді мазалайды жай талай,
Аулақ барып, жасын төгіп қайтады ой.
... Қар астынан сенің ізің көрінді,
Сен қайдасың?
Айта ғой...

---