Өлең, жыр, ақындар

Қаладағы қарағайлар

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 448
Қаладағы қарағайлар,
Келесіңдер ғұмыр-бақи
Шаң жұтып,
Кездерің көп даланы ойлар,
Ашық арай таң күтіп.
Бүріседі бұтақтарың,
Салқын соқса әл бітіп.
Қаладағы қарағайлар,
Шын ұғам.
Тәңірідей тұрыстарың дәл бұлай.
Ағыл-тегіл машинаның шуынан
Келесіңдер қалғымай.
Көктемеде қайтқан құстың ұясынан
Алқымыңа, қарағайлар, біз өтуге
Жол жоқтай.
Тыныштықтың күзетінде
Сапта тұрған солдаттай.
Шуақты күн шығарғанда шырайын,
Бір сұлулық билеп алар аңдатпай.
Қарағайлар, қалың нулар,
Мұнардың
Тұратыны-ай тас төбеде тиеліп,
Мен қыздарға сыр айтуға құмармын,
Саған ғана сүйеніп.
Жүрсіңдер ме ғашықтардың түсіне
Жиі еніп?!
Өте алмаймын көңіл бөлмей,
Қаладағы қарағайлар.
Сені бойлап келеді керім жеңгей,
Нар ағайлар.
Сенің терең тамырыңдай
Тал бойыма тарады ойлар,
Қаладағы қарағайлар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тасқа жанып төзімді

  • 0
  • 0

Тасқа жанып төзімді,
Тауға соқтым басымды.
Көрген кезде өзіңді
Көрсетпедім жасымды.

Толық

Қарқаралы басында – жалғыз арша

  • 0
  • 0

«Қарқаралы басында – жалғыз арша»
Деп шырқаған Мәдидің әні қалса,
Тәттімбеттің табаны тиген жердің
Топырағын тап басып танып алса.

Толық

Көгалдан ұшты қоңыр қаз

  • 0
  • 0

Көгалдан ұшты қоңыр қаз,
Көкорай шақты төске алып.
Сыбаға алда – өмір жаз,
Өкінтер ме екен кеш қалып?!

Толық

Қарап көріңіз