Өлең, жыр, ақындар

Қараша үй

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1010
Қараша үйдің түндігі
Қараша желмен желпілдеп.
Соққанда дауыл сұмдығы,
Оттан да қорқып қым-қуыт.
Отыра алмай еркіндеп,
Араша бермей селкілдеп,
Соғады дауыл өр екпін,
Шайқайды басын теректің.
Жұлады шашын шіліктің,
Басталар кезі осы деп
Баспана бұзар бүліктің.
Қараша үйдің уығы
Қараша желге солқылдап.
Апшысын үйдің қуырып,
Жеті қат жердің топырағын
Жұлынын үзе суырып,
Даланың шаңы толқындап.
Деміне бірде булығып,
Басылып, бірде суынып...
Көбейіп кетсе жан-жақтан
Шұбалаң желдің шуылы.
Алқынып барып тынады,
Жағадан әбден алқымдап.
...Қараша үйдің қарасы
Үлкейіп көзге кеткендей.
Даңғайыр мынау даласы
Өзіне тарлық еткендей.
Жаңағы соққан дауылдан
Жазықсыз жапа шеккендей.
Қатты бір тиген тоқпаққа,
Толқымай, яки кектенбей,
Қайыспай тұрар қараша үй,
Дауылдан аман қалып бір,
Жұмаққа қолы жеткендей...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кісідей әбден шаршаған

  • 0
  • 0

Кісідей әбден шаршаған,
Табылмай ойдың дерегі.
Жақындай беріп, мен саған
Қайтадан қашқым келеді.

Толық

Ақ шаш туралы ақиқат

  • 0
  • 0

Шашымның ағы –
Басымның бағы деймін мен.
Айтамын тағы
Ықылас,

Толық

Мергеннің әңгімесі

  • 0
  • 0

Айналып өтіп едім Айнакөлден,
Қалың құс қапталдады қайдан келген.
Су кешіп қамысақтан мамыр қусаң,
Қызығың ештеңе емес жайда көрген.

Толық

Қарап көріңіз