Өлең, жыр, ақындар

Қараша үй

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1056
Қараша үйдің түндігі
Қараша желмен желпілдеп.
Соққанда дауыл сұмдығы,
Оттан да қорқып қым-қуыт.
Отыра алмай еркіндеп,
Араша бермей селкілдеп,
Соғады дауыл өр екпін,
Шайқайды басын теректің.
Жұлады шашын шіліктің,
Басталар кезі осы деп
Баспана бұзар бүліктің.
Қараша үйдің уығы
Қараша желге солқылдап.
Апшысын үйдің қуырып,
Жеті қат жердің топырағын
Жұлынын үзе суырып,
Даланың шаңы толқындап.
Деміне бірде булығып,
Басылып, бірде суынып...
Көбейіп кетсе жан-жақтан
Шұбалаң желдің шуылы.
Алқынып барып тынады,
Жағадан әбден алқымдап.
...Қараша үйдің қарасы
Үлкейіп көзге кеткендей.
Даңғайыр мынау даласы
Өзіне тарлық еткендей.
Жаңағы соққан дауылдан
Жазықсыз жапа шеккендей.
Қатты бір тиген тоқпаққа,
Толқымай, яки кектенбей,
Қайыспай тұрар қараша үй,
Дауылдан аман қалып бір,
Жұмаққа қолы жеткендей...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең де бір

  • 0
  • 0

Өлең де бір
Қымыз сияқты
Қанша жұтсаң тамсантқан,
Өлең де бір қыз сияқты

Толық

Кешіре гөр, хан ием!

  • 0
  • 0

Кешіре гөр, хан ием,
Кешіре гөр, хан ием!
Жеттім саған кешігіп.
Сыбырладым сыртыңнан,

Толық

Басқадан менің мұңым басымырақ

  • 0
  • 0

Басқадан менің мұңым басымырақ,
Басқадан менің жырым асылырақ.
Естіртіп өз үйімді кетсем деймін
Халқымның ойдан-қырдан басын құрап.

Толық

Қарап көріңіз