Өлең, жыр, ақындар

Раушан

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 3079
Сыйладың аттанарда раушан гүлін,
Қалай айтып әсерін тауысам бұның.
Қараған сайын тағы толғандырып,
Жаныңның еске салар жайсаңдығын.
Аумайды екен гүлінен Алматының,
Қуандым мен,
Қалды өкпем,
Қалды ашуым...
Гүлің түр терезеде үлбіреген,
Жақсы әнінің тілегендей жалғасуын...
Біреу шоқтай қызыл алаулаған,
Оның талай айтары бар-ау, маған.
Біреу ақша бұлттай нәзік, ұлпа,
Ғашықтың жүрегіндей жалаулаған.
Біреу шыққан күндей қызыл күрең,
Ақынның жүрегіндей қызу білем.
Ойлама, ұмытар деп, аяулы дос,
Жүрермін гүлден көріп жүзіңді мен.
Ақ гүлмен ырғалады жазық біткен,
Гүл сырын —
Тауыса да алман жазып тіптен.
Еске алып жүрермін мен бәріңді де,
Осынау, гүлге біткен нәзіктікпен.
Озар уақыт, тозар-ау, гүлдің өңі...
Өзгермей қалар адам, кім біледі.
Табиғаттың гүлдері ескіргенмен,
Гүл — көңілім жаңарып, үлбіреді!
Қашан да раушан гүлің сақталады,
Құлпырады, жанардай шоқтанады.
Көз алдыма келтіріп тұрар дәйім,
Өзіңді де, гүлдері көп даланы,
Серуен құрған жер еді, деп баяғы!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Ақын ауылында

  • 0
  • 0

Абайла, келіп қалдық Алмалыға,
Айналған талай жанның арманына.
Ақбас тау, арынды өзен — арғымақ жал,
Көргеннен көзді жаулап алмады ма?

Толық

Аққулар

  • 0
  • 0

Айдын көл беті жап-жалтыр,
Аққулар жүр шомылып.
Ақ қайың ару ақ балтыр,
Ақша бұлт көлге көміліп.

Толық

Қарап көріңіз