Өлең, жыр, ақындар

Білгенім де көп еді

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 410
Білгенім де көп еді,
Сезінгенім,
Шыдап бақты бәріне төзімдерім.
Жон арқамнан жатқандай таспа тіліп,
Көрер таңды атқызып көз ілмедім.
Терең батып
Тірліктің тұманына,
Ананы да ойладым... мынаны да.
Таза көңілім алданып опық жедім
Тазысына заманның, құмайына.
Тағдыр бірден тартқан жоқ асыл бақыт.
Жанға жара –
Жат күнді жасырды уақыт.
Өз тарихым тұтасып тың жатқанда,
Басқаларды зерттедім, басым қатып.
Тілімді де бердім мен,
Дінімді де,
Қыр төсінде қаптаған гүлімді де.
Еңіреймін,
Боздаймын,
Аңыраймын –
Енді керек болғанда бүгін, міне!
Қызығам деп біреудің ілкі ісіне,
Қалдым ақыр мазақ пен күлкісіне.
Бәрі жалған дүниенің! –
Соны сезіп,
Басымды идім ақыры Жыр күшіне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жетім бұрыш

  • 0
  • 0

Бұл өзі қайдан шыққан «жетім бұрыш»,
Болғанмен бағытың дөп, бетің дұрыс.
Қазақтың өз жері емес,
Өз елі емес –

Толық

Үзім нан

  • 0
  • 0

Жүргенде де шинеліме қатып қан,
Аман қалғам,
Адал наннан татып дәм.
Соның ғана арқасы ғой деп білем,

Толық

Қуаныштан көңілдің мұңы басым

  • 0
  • 0

Қуаныштан көңілдің мұңы басым,
Барған сайын бақытқа құнығасың.
Ғұмыр бойы жүргенің күн-түн қатып
Толтыра алмай тірліктің құмырасын.

Толық

Қарап көріңіз