Өлең, жыр, ақындар

Білгенім де көп еді

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 396
Білгенім де көп еді,
Сезінгенім,
Шыдап бақты бәріне төзімдерім.
Жон арқамнан жатқандай таспа тіліп,
Көрер таңды атқызып көз ілмедім.
Терең батып
Тірліктің тұманына,
Ананы да ойладым... мынаны да.
Таза көңілім алданып опық жедім
Тазысына заманның, құмайына.
Тағдыр бірден тартқан жоқ асыл бақыт.
Жанға жара –
Жат күнді жасырды уақыт.
Өз тарихым тұтасып тың жатқанда,
Басқаларды зерттедім, басым қатып.
Тілімді де бердім мен,
Дінімді де,
Қыр төсінде қаптаған гүлімді де.
Еңіреймін,
Боздаймын,
Аңыраймын –
Енді керек болғанда бүгін, міне!
Қызығам деп біреудің ілкі ісіне,
Қалдым ақыр мазақ пен күлкісіне.
Бәрі жалған дүниенің! –
Соны сезіп,
Басымды идім ақыры Жыр күшіне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Барақ соры

  • 0
  • 0

Барақ бақыт іздемепті өзгеден,
Бірақ жікшіл жалғандыққа төзбеген.
Бақасқанын батылдықпен басып ап,
Бір-ақ жолды – шындық жолын көздеген.

Толық

Өскемен көшесі

  • 0
  • 0

Өнеге қалар әр кез өскен елден,
Қашанда құрметке дос кенелген.
Ылғи бір сай тасындай азаматтар
Сау етіп келе қалды Өскеменнен.

Толық

Жалғыз арша

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Жалғыз арша, шіркін-ай, мәңгі қалса!
Мәңгі қалса Мәдидің әуеніндей,
Әуеніндей әсерлі жан қуанса.

Толық

Қарап көріңіз