Өлең, жыр, ақындар

Қарағанды қысы

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 405
Алқынып, алты ай бойы аласұрып,
Буады бура боран баласынып.
Көшеге желең шыққан қыздардайын
Қайыңды қалшылдатқан қара суық.
Қара жел қалың қарды үйіп-төккен,
Тұрса да жиегіне тиіп көктем.
Ауаның ашытқысы ашулы аяз,
Қаланы аймалайды сүйіп беттен.
Басылмай бойындағы аптығы шын,
Бұрқанып, буырқанып жатты қысым.
Заводтар будақ-будақ көреді ылғи
Бұлттар мен түтіндердің қақтығысын.
Шашынан шуда бұлттың ұстап қалып,
Тынардай әжептәуір істі атқарып.
Желіккен ойда жоқта жезтырнақ қыс
Қаланы бүретіндей қыспаққа алып.
Сол сәтте күллі қала шуыменен
Ойнайды таңғажайып туып өлең.
Қайнайды көмір жанған қазанда қыс,
Жылынып шахталардың буыменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауыл өліп барады...

  • 0
  • 0

Ауыл, рас, өлмейді – малы болса,
Мал бағатын халықтың халі болса.
Сол малдың да қалмады сау-тамтығы,
Азаяды, құриды әлі қанша?!.

Толық

Киік қуу

  • 0
  • 0

Жігерін оттай лаулатып,
Жігітті дала аңсатты.
Сары адыр белмен заулатып,
Сәскеде шықты салт атты.

Толық

Ауылға барсаң, қиыр бар

  • 0
  • 0

Ауылға барсаң, қиыр бар,
Жүректің болар сол емі.
Өрістен қайтқан сиырлар
Өлеңін айтып келеді.

Толық

Қарап көріңіз