Өлең, жыр, ақындар

Қарағанды қысы

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 448
Алқынып, алты ай бойы аласұрып,
Буады бура боран баласынып.
Көшеге желең шыққан қыздардайын
Қайыңды қалшылдатқан қара суық.
Қара жел қалың қарды үйіп-төккен,
Тұрса да жиегіне тиіп көктем.
Ауаның ашытқысы ашулы аяз,
Қаланы аймалайды сүйіп беттен.
Басылмай бойындағы аптығы шын,
Бұрқанып, буырқанып жатты қысым.
Заводтар будақ-будақ көреді ылғи
Бұлттар мен түтіндердің қақтығысын.
Шашынан шуда бұлттың ұстап қалып,
Тынардай әжептәуір істі атқарып.
Желіккен ойда жоқта жезтырнақ қыс
Қаланы бүретіндей қыспаққа алып.
Сол сәтте күллі қала шуыменен
Ойнайды таңғажайып туып өлең.
Қайнайды көмір жанған қазанда қыс,
Жылынып шахталардың буыменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жел болсаң

  • 0
  • 0

Жел болсаң –
Шалқуың керек.
Көл болсаң –
Толқуын керек.

Толық

Ыбырай ескерткіші

  • 0
  • 0

Көз айырмай томдардан,
Төмен беріп бетіңді...
Тұғырында қомданған
Қыран бүркіт секілді.

Толық

Нұрқан көшесінде

  • 0
  • 0

Әуелден қанық едім осы есімге,
Сақталған жұрт жүрегі, дос есінде.
Кеудемді ашып тастап, желге беріп,
Нұрқанның жүріп келем көшесінде.

Толық

Қарап көріңіз