Өлең, жыр, ақындар

Ыбырай ескерткіші

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 513
Көз айырмай томдардан,
Төмен беріп бетіңді...
Тұғырында қомданған
Қыран бүркіт секілді.
Отырысың дәл бұлай,
Қуат алып ой-оттан.
Ғұмыр бойы қалғымай,
Ұйықтағанды оятқан.
Сен бір ғажап құдірет,
Нұрландырған ақылды.
Қысқа күнде мың рет
Қайталаймын атыңды.
Шырақ жаққан төскейге,
Қаба сақал, күміс шаш.
Мына тұрған тас бейне
Құдайларға тым ұқсас.
Прометейі даланың,
Сені көрсем, күй табам.
Талай мұңлы баланың
Маңдайынан сипаған.
Айтыңдаршы... ал сонда
Кімді жеңген бұл өлім.
Тас мүсін боп қалсаң да,
Тоқтамапты-ау жүрегің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауырттың тәнімді

  • 0
  • 0

Ауырттың тәнімді,
Қинадың жанымды.
Біле алмай қор болдым
Қатерлі халіңді.

Толық

Қараша үй

  • 0
  • 0

Қараша үйдің түндігі
Қараша желмен желпілдеп.
Соққанда дауыл сұмдығы,
Оттан да қорқып қым-қуыт.

Толық

Нағыз ақын

  • 0
  • 0

Құдай – жалғыз!
Сонан соң Абай – жалғыз!
Абай жалғыз болған соң абайлармыз.
Алдымызда асу бар,

Толық

Қарап көріңіз