Өлең, жыр, ақындар

Ыбырай ескерткіші

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 397
Көз айырмай томдардан,
Төмен беріп бетіңді...
Тұғырында қомданған
Қыран бүркіт секілді.
Отырысың дәл бұлай,
Қуат алып ой-оттан.
Ғұмыр бойы қалғымай,
Ұйықтағанды оятқан.
Сен бір ғажап құдірет,
Нұрландырған ақылды.
Қысқа күнде мың рет
Қайталаймын атыңды.
Шырақ жаққан төскейге,
Қаба сақал, күміс шаш.
Мына тұрған тас бейне
Құдайларға тым ұқсас.
Прометейі даланың,
Сені көрсем, күй табам.
Талай мұңлы баланың
Маңдайынан сипаған.
Айтыңдаршы... ал сонда
Кімді жеңген бұл өлім.
Тас мүсін боп қалсаң да,
Тоқтамапты-ау жүрегің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлақ

  • 0
  • 0

Көненің көрінеді өзі асылдай.
Көненің көрінеді сөзі асылдай.
Жасырын жылдар бойы жер астында,
Жатыпты бір бұлақтың көзі ашылмай.

Толық

Алтын шуақ маңайың

  • 0
  • 0

Алтын шуақ маңайың,
Жұтайын да, қанайын.
Бал татыршы тіліңнен
Өртенейін, жанайын.

Толық

Барлыхан

  • 0
  • 0

Елуінші жыл еді… Ерте көктем,
Емес тағдыр біздерді еркелеткен.
Кеше біткен соғыстың кегі ме екен,
Лебі ме екен кеудені өртеп өткен.

Толық

Қарап көріңіз