Өлең, жыр, ақындар

Ыбырай ескерткіші

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 466
Көз айырмай томдардан,
Төмен беріп бетіңді...
Тұғырында қомданған
Қыран бүркіт секілді.
Отырысың дәл бұлай,
Қуат алып ой-оттан.
Ғұмыр бойы қалғымай,
Ұйықтағанды оятқан.
Сен бір ғажап құдірет,
Нұрландырған ақылды.
Қысқа күнде мың рет
Қайталаймын атыңды.
Шырақ жаққан төскейге,
Қаба сақал, күміс шаш.
Мына тұрған тас бейне
Құдайларға тым ұқсас.
Прометейі даланың,
Сені көрсем, күй табам.
Талай мұңлы баланың
Маңдайынан сипаған.
Айтыңдаршы... ал сонда
Кімді жеңген бұл өлім.
Тас мүсін боп қалсаң да,
Тоқтамапты-ау жүрегің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естісін Есіл даусыңды

  • 0
  • 0

Сонау жыл...
Есіл бойында.
Сіңіріп сәуле санаға
Сырласып жастық жайында,

Толық

Теңселіп тірлік дарағы

  • 0
  • 0

Теңселіп тірлік дарағы,
Көбейіп өмір залалы.
Онсыз да көңіл қаралы,
Онсыз да жаным жаралы.

Толық

Ел қамын жеген ұлмын

  • 0
  • 0

Ел қамын жеген ұлмын,
Түскенше жағым қашан.
Қарайып неге жүрмін,
Халқыма танылмасам?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар