«Қортық» шыбық
- 0
- 0
Қар кеттi де, жаз шығып,
Ектi Төкен жас шыбық.
Жүрмеген соң суарып,
Қалды ол өспей қуарып,
Жақсы көрсең апаңды
Кейде сұрай қаласың,Балалардан бiлгiң кеп;
– Жақсы көрер анасын
Қайсы бала,
Ол кiм? – деп.
Тыңдар болсаң өздерi,
«Менмiн ғой» – деп, айтады.
Iсi менен сөздерi
Қиыспай-ақ жатады.
Өзiм айтсам бiлемiн,
Асан деймiн бiреуi,
Өйткенi оны үнемi,
Халық мақтап жүредi.
Жақсы көрген ананы
Бала болар Асандай.
Күнде «бестiк» алады,
Оқуынан бас алмай.
Ұстазынан, қарашы,
Күнде мақтау естiр көп.
Жақсы көрген анасын
Бала мiне, өстiр деп.
Жақсы көрсең, айтайын;
Сөгiс естiп тұрмасын.
Сен туралы əрдайым
Анаң мақтау тыңдасын.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі